Γενς Στόλτενμπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γενς Στόλτενμπεργκ
Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
1 Οκτωβρίου 2014
ΠροκάτοχοςΆντερς Φογκ Ράσμουσεν
Πρωθυπουργός της Νορβηγίας
Περίοδος
17 Οκτωβρίου 2005 – 14 Οκτωβρίου 2013
ΜονάρχηςΧάραλντ Ε΄
ΠροκάτοχοςΚιελ Μάγκνε Μπόντεβικ
ΔιάδοχοςΈρνα Σόλμπεργκ
Περίοδος
3 Μαρτίου 2000 – 19 Οκτωβρίου 2001
ΜονάρχηςΧάραλντ Ε΄
ΠροκάτοχοςΚιελ Μάγκνε Μπόντεβικ
ΔιάδοχοςΚιελ Μάγκνε Μπόντεβικ
Αρχηγός του Εργατικού Κόμματος
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
6 Απριλίου 2002
ΠροκάτοχοςΘόρμπιερν Γιάγκλαντ
Υπουργός Οικονομικών της Νορβηγίας
Περίοδος
26 Οκτωβρίου 1996 – 17 Οκτωβρίου 1997
ΠρωθυπουργόςΘόρμπιερν Γιάγκλαντ
ΠροκάτοχοςΣίγκμπιερν Γιόνσεν
ΔιάδοχοςΓκούντμουντ Ρέσταντ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση16 Μαρτίου 1959 (1959-03-16) (65 ετών), Όσλο, Νορβηγία
ΕθνότηταΝορβηγική
Πολιτικό κόμμαΕργατικό Κόμμα
ΣύζυγοςΊνγκριντ Σούλερουντ
Παιδιά2
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Όσλο
ΕπάγγελμαΟικονομολόγος
ΘρήσκευμαΑγνωστικισμός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γενς Στόλτενμπεργκ (Jens Stoltenberg, γεν. 16 Μαρτίου 1959) είναι Νορβηγός πολιτικός που υπηρετεί ως 13ος Γενικός Γραμματέας του N.A.T.O. από το 2014. [1][2][3] Μέλος του Εργατικού Κόμματος, ήταν Πρωθυπουργός της Νορβηγίας από το 2000 ως το 2001 και από το 2005 ως το 2013.

Το 2011, ο Stoltenberg έλαβε το Βραβείο Παγκόσμιας Αλλαγής του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών, για την εξαιρετική του προσπάθεια για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και για την εισαγωγή νέων ιδεών στα παγκόσμια προβλήματα[4].

Η θητεία του Γενς Στόλτενμπεργκ ως γενικού γραμματέα του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) επεκτάθηκε για άλλα δύο χρόνια. Ο Στόλτενμπεργκ κατέχει τη θέση αυτή τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει οριστεί να ηγηθεί του ΝΑΤΟ μέχρι το 2022.[5]

Είναι οικονομολόγος. Εκλέγεται Βουλευτής από το 1993. Υπήρξε αναπληρωτής Υπουργός (statssekretær) στο Τμήμα Περιβάλλοντος από το 1990 ως το 1991, Υπουργός Βιομηχανίας την περίοδο από το 1993 ως το 1996 και Υπουργός Οικονομίας από το 1996 ως το 1997. Είναι νυμφευμένος με τη Διπλωμάτη Ινγκριντ Σούλερουντ και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Έχουν δύο παιδιά.

Προσωπική Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ στις 16 Μαρτίου 1959. Ο πατέρας του Θόρβαλντ Στόλτενμπεργκ (1931-2018), υπήρξε εξέχον πολιτικός του Εργατικού Κόμματος που διετέλεσε πρεσβευτής, υπουργός Άμυνας και υπουργός Εξωτερικών. Η μητέρα του, Καρίν Στόλτενμπεργκ (γεν. Χέιμπεργκ, 1931-2012), ήταν γενετιστής που διετέλεσε υφυπουργός σε πολλές κυβερνήσεις τη δεκαετίας του 1980.[6] Η Μαριάνε Χέιμπεργκ, παντρεμένη με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Γιόχαν Γέργκεν Χολστ, ήταν θεία του από τη μητέρα του. Ο Γενς έζησε στη Σερβία από το 1961 ως το 1964, όταν ο πατέρας του εργαζόταν στην εκεί Νορβηγική πρεσβεία[7][8].

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στο Σχολείο Γουόλντορφ του Όσλο και το δευτεροβάθμιο στη Σχολή του Καθεδρικού του Όσλο. Υπηρέτησε την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πεζικού του Στρατού του Εβγεμόεν στο Αουστ-Αγκντερ.

Μετά την απόλυση από το στρατό ο Στόλτενμπεργκ εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, αποφοίτησε το 1987 με πτυχίο στα οικονομικά. Ο τίτλος της διατριβής του ήταν ο Makroøkonomisk planlegging under usikkerhet. En empirisk analyse ("Μακροοικονομικός σχεδιασμός υπό αβεβαιότητα, μια εμπειρική ανάλυση").[9]

Πρώιμη πολιτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα βήματα του Στόλτενμπεργκ στην πολιτική έγιναν στις αρχές της εφηβείας, όταν επηρεάστηκε από την αδελφή του Καμίλα, που τότε ήταν μέλος της τότε Μαρξισμός-Λενινισμός μαρξιστικής-λενινιστικής ομάδας Κόκκινη Νεολαία. Η αντίθεση στον Πόλεμο του Βιετνάμ ήταν το κίνητρο για την ενεργοποίησή του. Μετά τους σφοδρούς βομβαρδισμούς εναντίον της πόλης-λιμανιού Χάι Φονγκ του Βιετνάμ, στο τέλος του Πολέμου του Βιετνάμ, συμμετείχε σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην Πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Όσλο. Σε τουλάχιστον μία περίπτωση, τα παράθυρα της πρεσβείας είχαν σπάσει από διαδηλωτές που πετούσαν πέτρες. Αρκετοί φίλοι του Στόλτενμπεργκ συνελήφθησαν από την αστυνομία μετά από αυτά τα γεγονότα.[10]

Οικογενειακή ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γενς Στόλτενμπεργκ είναι παντρεμένος με τη διπλωμάτι Ινγκριντ Σούλερουντ και έχουν δύο παιδιά: ένα γιο, τον Αξελ Στόλτενμπεργκ (γεν. 1989), που σπουδάζει Κινέζικα στο Πανεπιστήμιο Τζιάο Τονγκ της Σαγκάης [11][12] και μια κόρη, την Ανε Καταρίνα Στόλτενμπεργκ (γεν. 1992), που είναι μέλος του Smerz, ενός ντουέτου ποπ μουσικής. [6][13][14]

Έχει μια εν ζωή αδελφή, την Καμίλα, ιατρική ερευνήτρια και διευθύντρια, που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερή του και είχε άλλη μία, τη Νίνι, τέσσερα χρόνια νεότερή του, που πέθανε το 2014. Η Νίνι ήταν εθισμένη στην ηρωίνη σε προσπάθεια απεξάρτησης και τα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης κάλυψαν τις προσπάθειες της οικογένειας να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα.

Προτιμά να περνά τις καλοκαιρινές του διακοπές στο εξοχικό σπίτι της οικογένειάς του στα ειδυλλιακά Νησιά Χβάλερ στο Όσλοφιορδ.[15] Δεινός αθλητής, ποδηλατεί συχνά και το χειμώνα είναι σκιέρ μεγάλων αποστάσεων..[16] Τον Δεκέμβριο του 2011, για να σηματοδοτήσει τα 100 χρόνια από τότε που ο Ρόαλντ Αμούνδσεν έφτασε στον νότιο πόλο με σκι, ο Στόλτενμπεργκ ταξίδεψε στην Ανταρκτική [17].

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλο που θεωρείτο σταθερός αθεϊστής στο μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του και αρνήθηκε να γίνει μέλος της πρώην επίσημης Εκκλησίας της Νορβηγίας, [18] ο Στόλτενμπεργκ έχει δηλώσει ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του αθεϊστή. Εξήγησε: «Παρόλο που δεν είμαι μέλος οποιουδήποτε δόγματος, πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από τον άνθρωπο, μερικοί το αποκαλούν Θεό, άλλοι το αποκαλούν κάτι άλλο, για μένα πρόκειται για την κατανόηση ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μικροί σε σχέση με τη φύση, σε σχέση με τις δυνάμεις που είναι μεγαλύτερες και ισχυρότερες από ό, τι μπορεί να κατανοήσει ποτέ ο άνθρωπος. Αυτό το βρίσκω σε μια εκκλησία ». [19]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη σταδιοδρομία (1979 ως 1990)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1979 ως το 1981 ο Στόλτενμπεργκ ήταν δημοσιογράφος στην Arbeiderbladet (εφημερίδα του Εργατικού Κόμματος). Από το 1985 ως το 1989 ήταν ο ηγέτης της Εργατικής Ενωσης Νεολαίας. Από το 1989 ως το 1990 εργάστηκε ως Εκτελεστικός Διευθυντής της Στατιστικής της Νορβηγίας, του κεντρικού θεσμικού οργάνου της χώρας για την παραγωγή επίσημων στατιστικών. Την περίοδο αυτή εργαζόταν επίσης ως ωρομίσθιος εκπαιδευτής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Μεταξύ 1990 και 1992, ήταν επικεφαλής της οργάνωσης του Εργατικού Κόμματος του Όσλο.

Μέχρι το 1990 είχε τακτικές επαφές με έναν Σοβιετικό διπλωμάτη. Τη σχέση αυτή διέκοψε όταν ενημερώθηκε από τη Νορβηγική Αστυνομική Υπηρεσία Ασφαλείας ότι ο διπλωμάτης ήταν πράκτορας της KGB , προειδοποιώντας τον για περαιτέρω επαφή. Το κωδικό όνομα του Στόλτενμπεργκ στην KGB ήταν "Steklov". [20][21][22]


Πολιτική σταδιοδρομία στη Νορβηγία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπουργείο Περιβάλλοντος και Υπουργός Εμπορίου και Ενέργειας (1990-1996)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ διετέλεσε Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος από το 1990 ως το 1991. Αρχικά εξελέγη στο Κοινοβούλιο το 1993 για την εκλογική περιφέρεια του Όσλο. Διετέλεσε Υπουργός Βιομηχανίας από το 1993 ως το 1996, μέχρι την παραίτηση της Μπρούντλαντ.

Υπουργός Οικονομικών (1996-2000)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1996 ο Θόρμπγερν Γιάγκλαντ έγινε πρωθυπουργός και ο Στόλτενμπεργκ υπουργός Οικονομικών. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1997 ο Γιάγκλαντ παραιτήθηκε μετά από ένα τελεσίγραφο που είχε εκδώσει δηλώνοντας ότι το υπουργικό συμβούλιο θα παραιτηθεί αν το κόμμα λάβει λιγότερο από το 36,9% της λαϊκής ψήφου[23]. Οι Εργατικοί έλαβαν μόνο 35,0%. Τηρώντας το λόγο του ο Γιάγκλαντ παραιτήθηκε και τον διαδέχθηκε ο Κελ Μάγκνε Μπόντεβικ.[24][25]. Μετά την παραίτηση του Γιάγκλαντ, και όντας στην κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, ο Στόλτενμπεργκ υπηρέτησε στη μόνιμη επιτροπή για θέματα πετρελαίου και ενέργειας του Κοινοβουλίου. Έγινε ο κοινοβουλευτικός ηγέτης και υποψήφιος πρωθυπουργός για το Εργατικό Κόμμα το Φεβρουάριο του 2000.

Πρώτη θητεία ως Πρωθυπουργός (2000 to 2001)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ με το Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στη Νέα Υόρκη το 2000

Το 2000 η πρώτη κυβέρνηση του Μπόντεβικ παραιτήθηκε μετά από μια απορριπτική ψήφο εμπιστοσύνης[26]. Η πρώτη κυβέρνηση του Στόλτενμπεργκ κυβέρνησε τη Νορβηγία από τις 17 Μαρτίου 2000 ως τις 19 Οκτωβρίου 2001. Ο Στόλτενμπεργκ ήταν αντιπρόεδρος του εργατικού κόμματος ενώ ο Γιάγκλαντ ήταν ο πρόεδρός του και ορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών. Η πρώτη πρωθυπουργική θητεία του Στόλτενμπεργκ (2000-2001) προκάλεσε αντιδράσεις μέσα στο ίδιο του το κόμμα, καθώς υποχρεώθηκε σε μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό του κράτους πρόνοιας που περιλάμβαναν μερική ιδιωτικοποίηση αρκετών βασικών κρατικών υπηρεσιών και εταιρειών. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές της 10ης Σεπτεμβρίου 2001, το κόμμα υπέστη μια από τις χειρότερες ήττες του, κερδίζοντας μόνο το 24% των ψήφων.

Οι εκλογές του 2001 προκάλεσαν αστάθεια στο Εργατικό Κόμμα. Η νορβηγική εφημερίδα Dagbladet έγραψε: «Θα έχουμε ένα πολιτικό σεισμό όταν οι ψήφοι μετρηθούν απόψε, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις». Σε μια συνέντευξη στο Associated Press ο Γιάγκλαντ δήλωσε ότι «είναι ασταθές και απρόβλεπτο».[27] Μετά τις εκλογές του 2001 ο Στόλτενμπεργκ και η κυβέρνησή του αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, ενώ το Εργατικό Κόμμα είχε φέρει το χειρότερο εκλογικό του αποτέλεσμα από το 1924. Με καταμετρημένο το 98% των ψήφων, το Εργατικό Κόμμα συγκέντρωνε μόνο 24%, από 35%. [30] Ο Γιάγκλαντ, ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, σχολίασε τα αποτελέσματα λέγοντας: "Θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε στην κυβέρνηση αφού γνωρίσουμε τα πλήρη αποτελέσματα".[28]. Μετά τις εκλογές ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε: "Αυτό που είναι σαφές είναι ότι αυτή ήταν ένα πολύ κακό αποτέλεσμα."

Αρκετοί αναλυτές έχουν επισημάνει ότι μια από τις λογικές αιτίες της ήττας τους ήταν ότι με μόνο ένα έτος στην εξουσία μέχρι τις επόμενες εκλογές, διέθεσαν τον περισσότερο χρόνο στο ξεκίνημα ή στην προσπάθεια ξεκινήματος μεταρρυθμίσεων αντί να εξηγήσουν στο λαό γιατί έπρεπε να γίνουν. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις περιελάμβαναν την εκποίηση κρατικών επιχειρήσεων, την αναδιοργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης και των δημόσιων νοσοκομείων και τις αλλαγές στις πληρωμές για την υγεία. Οι αλλαγές που έγιναν από τις εκλογές του 2001 μέχρι εκείνες του 2005 περιγράφηκαν από τη νορβηγική εφημερίδα VG ως "ακραία ανατροπή." [29]

Εκλογή ηγέτη του κόμματος. Το κακό αποτέλεσμα των εκλογών του 2001 ακολούθησε γρήγορα μια μάχη για την ηγεσία μεταξύ του Γιάγκλαντ και του Στόλτενμπεργκ, Τόσο ο Γιάγκλαντ ως πρόεδρος όσο και ο Στόλτενμπεργκ ως αντιπρόεδρος δήλωσαν ότι ήταν ανοικτοί σε αμφισβήτηση των θέσεών τους στο συνέδριο του κόμματος το Νοέμβριο του 2002. Ο Στόλτενμπεργκ αρνήθηκε να πει αν θα αμφισβητούσε την ηγετική θέση του Γιάγκλαντ, γεγονός που θεωρήθηκε από πολιτικούς σχολιαστές ως ένδειξη ότι πιθανότατα θα επεδίωκε την προεδρία[30]. Στις αρχές Φεβρουαρίου 2002 ο Γιάγκλαντ, που είχε νοσηλευτεί για λίγο τον Ιανουάριο και στη συνέχεια είχε πάρει αναρρωτική άδεια [31] δήλωσε ότι δεν θα ζητήσει την επανεκλογή του [32],. Το Νοέμβριο του 2002 ο Στόλτενμπεργκ εξελέγη ομόφωνα νέος ηγέτης στο συνέδριο του κόμματος [33].

Δεύτερη πρωθυπουργική θητεία (2005 - 2013)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ εκφωνώντας ομιλία στην Πλατεία Νεολαίας στο Οσλο την 1 Μαΐου 2009.

Η δεύτερη κυβέρνηση του Στόλτενμπεργκ κυβέρνησε τη Νορβηγία από τις 17 Οκτωβρίου 2005 ως τις 16 Οκτωβρίου 2013. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2005 οι Εργατικοί ανέκαμψαν σημαντικά και το κόμμα κέρδισε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο μαζί με τα άλλα «Κοκκινοπράσινα» κόμματα, το Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα και το Κόμμα του Κέντρου. Αυτό άνοιξε το δρόμο για μια ιστορική πρώτη στη Νορβηγία, με τους Εργατικούς να συμμετέχουν σε κυβέρνηση συνασπισμού, τον Κοκκινοπράσινο Συνασπισμό. Μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης, βασικά πολιτικά ζητήματα όπως η στρατιωτική συμμετοχή της Νορβηγίας στον Πόλεμος στο Αφγανιστάν, οι πετρελαιικές δραστηριότητες στη Θάλασσα του Μπάρεντς, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, η μετανάστευση και η ποιότητα της βασικής εκπαίδευσης έγιναν αντικείμενο ευρείας δημόσιας συζήτησης. Μετά την επανεκλογή του το 2009 ο Στόλτενμπεργκ εργάστηκε για την αντίδραση στα πρότυπα της Σουηδίας στη συνεχιζόμενη παγκόσμια ύφεση και προώθησε τις περιβαλλοντικές πολιτικές μέσω της ιδιωτικής και εταιρικής φορολογίας.[34].

Ο Στόλτενμπεργκ με το Ρώσο Πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ στις 27 Απριλίου 2010.

Μια διένεξη για τα θαλάσσια σύνορα με τη Ρωσία στη Θάλασσα του Μπάρεντς από το 1978 επιλύθηκε όταν ο Στόλτενμπεργκ και ο Πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ υπέγραψαν συμφωνία στις 27 Απριλίου 2010 στο Όσλο. [35][36] Η συμφωνία είναι ένας συμβιβασμός, που κατανέμει μια αμφισβητούμενη έκταση περίπου 175.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε δύο περίπου ισομεγέθη μέρη [37]. Ωστόσο η συμφωνία πρέπει ακόμη να επικυρωθεί από την Κρατική Δούμα και το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας προκειμένου να εφαρμοστεί. Ενώ η Νορβηγία είχε επιμείνει στο παρελθόν σε σύνορα σύμφωνα με την αρχή της ίσης απόστασης, που αναγνωρίζεται στο διεθνές δίκαιο, συγκεκριμένα στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας, άρθρο 15 και στη Σύμβαση για τα Χωρικά Υδατα και τα Θαλάσσια Σύνορα, η Ρωσία επεκαλείτο ένα διάταγμα της Σοβιετικής Ένωσης της εποχής του Στάλιν από το 1926, που δεν είχε αναγνωριστεί από καμία άλλη χώρα. Η νέα συμφωνία αντικατέστησε μια αμφιλεγόμενη [38] προσωρινή συμφωνία που είχαν διαπραγματευθεί ο Γενς Εβενσεν και ο Αρνε Τρέχολτ, που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν Σοβιετικός κατάσκοπος και βοήθησε τη Σοβιετική Ένωση στις διαπραγματεύσεις [39]. Το μεγαλύτερο μέρος της αμφισβητούμενης περιοχής κανονικά θεωρείται νορβηγικό, σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς συνθήκες.

Ως Πρωθυπουργός ο Στόλτενμπεργκ εργάστηκε για μια εποικοδομητική σχέση με τη Ρωσία μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας, με την υποστήριξη των αποτρεπτικών και αμυντικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τόνισε επίσης την ανάγκη της εστίασης σε προκλήσεις ασφάλειας κοντά στο έδαφος των Συμμάχων [40].

Τρομοκρατικές επιθέσεις 22 Ιουλίου 2011

Κύριο λήμμα: Τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία το 2011
Jens Stoltenberg speaking at a podium.
Ο Στόλτενμπεργκ μιλά σε τελετή μνήμης στην επέτειο ενός έτους από τις επιθέσεις του 2011.

Στις 22 Ιουλίου 2011 εξερράγη στο Όσλο μια βόμβα έξω από το κυβερνητικό κτίριο που στεγάζει το γραφείο του πρωθυπουργού, σκοτώνοντας οκτώ άτομα και τραυματίζοντας αρκετά. [41] Περίπου μια ώρα αργότερα αναφέρθηκε στο Ούτεγια, ένα νησί σε απόσταση σαρανταπέντε λεπτών, όπου το κυβερνών Εργατικό Κόμμα διοργάνωνε την ετήσια κατασκήνωση της νεολαίας του, ένας καταιγισμός πυροβολισμών, που σκότωσε 69 άτομα. Ο πρωθυπουργός επρόκειτο να επισκεφθεί την κατασκήνωση της νεολαίας την επόμενη μέρα και βρισκόταν στην κατοικία του προετοιμάζοντας την ομιλία του τη στιγμή της έκρηξης στο Όσλο [42].

Την Κυριακή 24 Ιουλίου ο Στόλτενμπεργκ μίλησε στην εκκλησιαστική λειτουργία στον Καθεδρικό του Όσλο. Ανφέρθηκε σε δύο από τα θύματα στο Ούτεγια, τη Μόνικα Μπέσεϊ, που ήταν επικεφαλής της κατασκήνωσης, και τον Τόρε Εϊκελαντ, που ήταν επικεφαλής της επιτροπής της νεολαίας του Χόρνταλαντ. Υποσχέθηκε και πάλι να εργαστεί για περισσότερη δημοκρατία, ανοικτό πνεύμα και ανθρωπισμό, αλλά χωρίς αφέλεια [43]. Δήλωσε επίσης "Κανείς δεν το είπε καλύτερα από το κορίτσι της AUF που είχε δώσει συνέντευξη στο CNN: Αν κάποιος μπορεί να δείξει τόσα πολύ μίσος, σκεφτείτε πόση αγάπη θα μπορούσαμε να δείξουμε, όλοι μαζί". [44][45] Το κορίτσι της AUF (Ενωση Εργαζόμενων Νέων) στο οποίο αναφέρθηκε είναι η Στίνε Ρενάτε Χοχάιμ που έδωσε συνέντευξη στο Ρίτσαρντ Κουέστ του CNN στις 23 Ιουλίου 2011. [46] Η Χοχάιμ επανέλαβε αυτό που η φίλη της Χέλε Γκάνεσταντ είχε τουιτάρει από το σπίτι της, παρακολουθώντας τα γεγονότα ζωντανά στην τηλεόραση.[47]

Στις 24 Αυγούστου 2012 ο 33χρονος Νορβηγός Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ κρίθηκε ένοχος από το Περιφερειακό Δικαστήριο του Όσλο ότι είχε διαπράξει μόνος του και τις δύο τρομοκρατικές επιθέσεις, τη βομβιστική επίθεση στο γραφείο του πρωθυπουργού και τη σφαγή στο νησί Ούτεγια και καταδικάστηκε σε μια ειδική μορφή κάθειρξης, που μπορεί να παραταθεί επ 'αόριστον - με χρονικό πλαίσιο 21 ετών και ελάχιστο χρονικό διάστημα 10 ετών, που αποτελεί συνολικά τη μέγιστη ποινή στη Νορβηγία.[48]

Στις 3 Σεπτεμβρίου 2012 η ​​νορβηγική εφημερίδα Klassekampen έγραψε ότι η Εκθεση Γκγερβ σχετικά με την τρομοκρατική επίθεση "είναι η πιο σκληρή ετυμηγορία εναντίον νορβηγικού υπουργικού συμβουλίου μετά το 1945".[49] Ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε μετά τη δημοσίευση της έκθεσης ότι είχε "την τελική ευθύνη για την ετοιμότητα στη χώρα μας, μια ευθύνη που λαμβάνω σοβαρά", αλλά δήλωσε ότι δεν θα παραιτηθεί [50].

Εκλογές και ήττα το 2013

Κύριο λήμμα: Νορβηγικές βουλευτικές εκλογές 2013

Ο Στόλτενμπεργκ ήταν υποψήφιος πρωθυπουργός του Κοκκινοπράσινου Συνασπισμού στις εκλογές του 2013, ζητώντας επανεκλογή για τρίτη θητεία.

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2013 ο συνασπισμός απέτυχε να κερδίσει την πλειοψηφία, με 72 από τις απαιτούμενες 85 έδρες, αν και το Εργατικό Κόμμα παρέμεινε το μεγαλύτερο στη Νορβηγία με 30,8%.[51] Στην ομιλία του την ίδια νύχτα ανακοίνωσε ότι η κυβέρνησή θα παραιτηθεί τον Οκτώβριο του 2013.[52] Ο Στόλτενμπεργκ επέστρεψε στο Κοινοβούλιο όπου έγινε κοινοβουλευτικός αρχηγός του Εργατικού Κόμματος και μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας. Το Δεκέμβριο του 2013 διορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως Ειδικός Απεσταλμένος για την Κλιματική Αλλαγή, παράλληλα με τον πρώην πρόεδρο της Γκάνα Τζον Κουφούρ [53].

Πολιτικές ως πρωθυπουργός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ έχει χαρακτηριστεί ως μετριοπαθής πολιτικός, που ανήκει στη δεξιά πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας [54]. Στην πολιτική ασφάλειας ο Στόλτενμπεργκ είναι υπέρ τόσο της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών όσο και του διαλόγου.[55]

Αμυντική και εξωτερική πολιτική

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν και ο Στόλτενμπεργκ, ενώ επισκέπτονται το Όσλο, μιλούν με μέλη του Τάγματος Τέλεμαρκ.
Ο Στόλτενμπεργκ στη Συνάντηση Κορυφής του Παρισιού στις 19 Μαρτίου 2011 (πίσω σειρά, δεύτερος δεξιά), που σηματοδότησε την έναρξη της στρατιωτικής επέμβασης στη Λιβύη.

Ενώ ο Στόλτενμπεργκ ήταν πρωθυπουργός οι αμυντικές δαπάνες της Νορβηγίας αυξάνονταν σταθερά, με αποτέλεσμα η Νορβηγία σήμερα να είναι ένας από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ με τις υψηλότερες κατά κεφαλή αμυντικές δαπάνες.[56]. Ο Στόλτενμπεργκ συνέβαλε επίσης στον εκσυγχρονισμό των Νορβηγικών ενόπλων δυνάμεων και συνεισφέροντας δυνάμεις σε διάφορες επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ [57].

Ο Στόλτενμπεργκ είναι υποστηρικτής των ενισχυμένων διατλαντικών δεσμών συνεργασίας. Είναι επίσης ανέκαθεν υποστηρικτής της ένταξης της Νορβηγίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. [58]


Ο Στόλτενμπεργκ έχει επικρίνει το Ισραήλ για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στα Παλαιστινιακά Εδάφη καθώς και σε διεθνή ύδατα, όπως η επιδρομή στο στολίσκο της Γάζας [59]. Το 2006 ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι «η Νορβηγία καταδικάζει τις πράξεις του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Μια τέτοια συλλογική τιμωρία είναι εντελώς απαράδεκτη»[60].Ο Στόλτενμπεργκ επαίνεσε τους γιατρούς Μαντς Γκίλμπερτ και Ερικ Φόσε για το ανθρωπιστικό τους έργο στη Λωρίδα της Γάζας κατά τον ομώνυμο πόλεμο, δηλώνοντας ότι "όλη η Νορβηγία" βρισκόταν πίσω τους. [61]

Οικονομική κρίση

Ο Στόλτενμπεργκ ανέλαβε διεθνή ρόλο κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης προωθώντας τη διεθνή οικονομική συνεργασία. Αυτό έγινε μεταξύ άλλων μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και μιας συνάντησης στη Χιλή στις 27-29 Μαρτίου 2009, όπου σοσιαλδημοκράτες ηγέτες από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν σε μια Διάσκεψη Προοδευτικής Διακυβέρνησης λίγο πριν την πρώτη συνάντηση κορυφής της G20 για τη χρηματοπιστωτική κρίση. Ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον ήταν μεταξύ των αντιπροσώπων και της ομάδας που περιέγραψαν μια διέξοδο από τη χρηματοπιστωτική κρίση, και που περιλάμβανε τη φιλοξενούσα Μιτσέλ Μπατσελέ, τον υπουργό Οικονομικών της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν, τον Πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα και το Στόλτενμπεργκ. Μια ειδική έκτακτη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλδημοκρατικού Φόρουμ (ΕΣΚ) έγινε στο Όσλο το Μάιο του 2011, με πρωτοβουλία του Στόλτενμπεργκ και της δεξαμενής σκέψης Policy Network..

Τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο ο Στόλτενμπεργκ υπογράμμισε το τεράστιο κόστος που είχε η χρηματοπιστωτική κρίση με τη μορφή υψηλού ποσοστού ανεργίας και ζήτησε καλύτερο διεθνή συντονισμό, για την ισορροπία ανάμεσα στη λιτότητα και την οικονομική ανάπτυξη, ενεργά μέτρα για την αγορά εργασίας για τους νέους και επενδύσεις για αυξημένη καινοτομία. Η Νορβηγία βγήκε από την οικονομική κρίση με το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη.[62] .

Περιβάλλον και κλιματική αλλαγή

Η συνεργασία με τις τροπικές χώρες για τη διατήρηση μεγαλύτερου μέρους των τροπικών δασών τους για δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ήταν μια πολιτική της κυβέρνησης Στόλτενμπεργκ. Το 2007 η κυβέρνηση έλαβε υποστήριξη από την αντιπολίτευση για μακροπρόθεσμη συμφωνία για τη χρηματοδότηση της διατήρησης των δασών με 3 δισεκατομμύρια NOK ετησίως [63] .

Ο Στόλτενμπεργκ, μέσω της διακυβέρνησής του, υποστήριξε ως αποτελεσματικότερο μέσο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου τις διεθνείς συμφωνίες για παγκόσμιους φόρους ή ποσοστώσεις. Στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή του 2009 μια ιδιαίτερη πρόταση για τη διατήρηση των τροπικών δασών με χρηματοδότηση από τις πλούσιες χώρες, προωθούμενη από το Στόλτενμπεργκ και τον Πρόεδρο της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα υποστηρίχθηκε μεταξύ άλλων από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Η Διάσκεψη αυτή στην Κοπεγχάγη τερματίστηκε χωρίς δεσμευτική συμφωνία, αλλά πριν από την επόμενη στο Κανκούν ο Στόλτενμπεργκ πέτυχε τον τότε Βρετανό Πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν στην ηγεσία της επιτροπής που ασχολείτο με τη χρηματοδότηση ενεργειών για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου συμμετείχε επίσης ο πρωθυπουργός της Αιθιοπίας Μέλες Ζενάουι. Σε μια ξεχωριστή διάσκεψη για το δάσος και το κλίμα που πραγματοποιήθηκε στο Όσλο το Μάιο του 2010 παρουσιάστηκε πρόταση σε ορισμένες χώρες, με την τελική παράδοση της έκθεσης το φθινόπωρο του 2010.

Τον Ιανουάριο του 2014 ο Γενς Στόλτενμπεργκ έγινε Ειδικός Απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης εκεί συναντήθηκε με το Γενικό Γραμματέα Μπαν Κι-μουν καθώς και με τη διευθύντρια της Σύμβασης-Πλαίσιου του OHE Κριστιάνα Φιγκουέρες και τον Αχιμ Στάινερ και την Έλεν Κλαρκ του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη.[64].

Εμβόλια

Ο Στόλτενμπεργκ έχει υποστηρίξει τον εμβολιασμό όλων των παιδιών του κόσμου κατά των μολυσματικών ασθενειών. Η πρώτη ομιλία που έδωσε κατά τη δεύτερη θητεία του ως πρωθυπουργού ήταν στις «Φαρμακευτικές ημέρες» της Νορβηγίας το 2005 με τίτλο «Ο εμβολιασμός κατά της φτώχειας». Ηταν διευθυντής της Παγκόσμιας Συμμαχίας Εμβολίων και Ανοσοποίησης (GAVI) από το 2002 ως το 2005 και του απονεμήθηκε το Βραβείο Παιδικής Υγείας το 2005.

Μια διεθνής πρωτοβουλία, με το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ίδρυμα Γκέιτς και τη Νορβηγία επικεφαλής, η GAVI έλαβε περισσότερα από 3,7 δισεκατομμύρια δολάρια ως το 2015 για το έργο της εναντίον της παιδικής θνησιμότητας [65]. Ο Στόλτενμπεργκ ήταν μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις πίσω από την πρωτοβουλία και τόνισε ότι αυτή είναι μια σημαντική συμβολή στη διάσωση 9 εκατομμυρίων παιδιών από θάνατο από τις πιο κοινές παιδικές ασθένειες.

Στην ομιλία του για το Νέο Έτος της 1ης Ιανουαρίου 2013 ο Στόλτενμπεργκ μίλησε για τον εμβολιασμό των παιδιών του κόσμου ως προσωπικό θέμα από καρδιάς. "Τα μικρά τρυπήματα δίνουν σε εκατομμύρια παιδιά το δώρο της ζωής. Τα απλά φάρμακα μπορούν να σώσουν τις μητέρες τους. Το γεγονός ότι όλες αυτές οι μητέρες και τα παιδιά μπορούν να σωθούν είναι - όπως το βλέπω - ένα θαύμα της εποχής μας ", δήλωσε ο Στόλτενμπεργκ στην ομιλία του [66].

Τρίτη πρωθυπουργική θητεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ επανεξελέγη στην πρωθυπουργία και έπειτα από τις Εκλογές που διεξήχθησαν στις 14 Σεπτεμβρίου του 2009. Ωστόσο, ο κεντροαριστερός συνασπισμός έλαβε ισχνή πλειοψηφία, με διαφορά μόλις δύο εδρών από την αντιπολίτευση.[67]

Μετά την ήττα του στις εκλογές του 2013, αποχώρησε από την πρωθυπουργία.

Ηνωμένα Έθνη (2013 έως 2014)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011 ο Στόλτενμπεργκ έλαβε το Βραβείο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για την Παγκόσμια Αλλαγή στη Νέα Υόρκη, επιλεγείς για την εξαιρετική του προσπάθεια για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και την παρουσίαση νέων ιδεών για τα παγκόσμια προβλήματα. Το 2013 υπηρέτησε ως ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (υπερθέρμανση του πλανήτη) και προήδρευσε στην Ομάδα Υψηλού Επιπέδου των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρεία Συνοχή του Συστήματος και στη Συμβουλευτική Ομάδα Υψηλού Επιπέδου για τη Χρηματοδότηση για την Κλιματική Αλλαγή.

Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ (2014 ως σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλτενμπεργκ και ο Πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς παραβρίσκονται σε συνεδρίαση υπουργών εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις 19 Μαΐου 2016
Ο Στόλτενμπεργκ με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Πομπέο, τον Υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Τζόνσον και τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαβούσογλου στις Βρυξέλλες τον Απρίλιο του 2018
Συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ στις 11 Ιουλίου 2018 στις Βρυξέλλες

Στις 25 Μαρτίου 2014, ο Στόλτενμπεργκ, σε ομιλία του σε συνέδριο του Εργατικού Κόμματος, άσκησε δριμεία κριτική στη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Κριμαία, δηλώνοντας ότι η Ρωσία απειλούσε την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ευρώπη και παραβίασε το διεθνές δίκαιο, ενώ χαρακτήρισε τις ενέργειες της Ρωσίας ως απαράδεκτες.[68] Μετά τον διορισμό του στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ τόνισε ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία ήταν μία «βίαιη υπενθύμιση για τον ρόλο του ΝΑΤΟ», λέγοντας ότι οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν «η πρώτη φορά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που μία χώρα κατέλαβε περιοχή που ανήκει σε άλλη χώρα».[69]

Στις 28 Μαρτίου 2014 το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο του ΝΑΤΟ όρισε το Στόλτενμπεργκ διάδοχο του Άντερς Φογκ Ράσμουσεν ως 13ο Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και Πρόεδρο του Συμβουλίου, από την 1η Οκτωβρίου 2014. [70] Ο διορισμός αναμενόταν ευρέως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για αρκετό καιρό και οι σχολιαστές επεσήμαναν ότι η πολιτική της συμμαχίας έναντι της Ρωσίας θα είναι το πιο σημαντικό θέμα που θα αντιμετωπίσει ο Στόλτενμπεργκ [71]. Η Άνγκελα Μέρκελ, Καγκελάριος της Γερμανίας, ανέλαβε την πρωτοβουλία να διορίσει το Στόλτενμπεργκ ως Γενικό Γραμματέα, εξασφαλίζοντας πρώτα την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, κατόπιν του Ηνωμένου Βασιλείου και στη συνέχεια όλων των άλλων κρατών μελών.[72][73] Η Νορβηγία ήταν ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ από το 1949 και ο Στόλτενμπεργκ ήταν ο πρώτος Νορβηγός που θα υπηρετούσε ως Γενικός Γραμματέας, αν και ο πρώην Πρωθυπουργός του Συντηρητικού Κόμματος Κόρε Βίλοκ είχε θεωρηθεί ισχυρή υποψηφιότητα το 1988. [74]

Τον Ιούνιο του 2015 ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε: «Πιστεύω ότι δεν βλέπουμε άμεση απειλή εναντίον οποιασδήποτε χώρας του ΝΑΤΟ από την ανατολή. Στόχος μας είναι ακόμη η συνεργασία με τη Ρωσία ... Αυτό εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ και εξυπηρετεί τη Ρωσία».[75]

Τον Σεπτέμβριο του 2015 ο Τσέχος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Αντρέι Μπάμπις επέκρινε την έλλειψη ανταπόκρισης του ΝΑΤΟ στην Ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση. Μετά από συνομιλίες με το Στόλτενμπεργκ για το ζήτημα της μεταναστευτικής κρίσης ο Μπάμπις ανέφερε: «Το ΝΑΤΟ δεν ενδιαφέρεται για τους πρόσφυγες, αν και η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, είναι η πύλη εισόδου τους στην Ευρώπη και οι λαθρέμποροι δρουν στην τουρκική επικράτεια».[76]

Ο Στόλτενμπεργκ καταδίκασε έντονα την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 στην Τουρκία και εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στην κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν [77][78], δεν καταδίκασε τις εκκαθαρίσεις του 2016 ως σήμερα στην Τουρκία[79], αν και το Νοέμβριο του 2016 παραδέχθηκε ότι ορισμένοι "Τούρκοι αξιωματικοί που εργάζονται στις δομές διοίκησης του ΝΑΤΟ ... ζήτησαν άσυλο στις χώρες όπου εργάζονται" [80].

Το 2016 ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ υποστήριξε ένθερμα «την πολιτική διαδικασία υπό την ηγεσία του ΟΗΕ για την εξεύρεση λύσης» στη διένεξη για το βόρειο τμήμα της Κύπρου, που βρίσκεται υπό παράνομη κατοχή από την Τουρκική εισβολή του 1974. [81]

Το 2017 ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι η Ρωσία χρησιμοποίησε μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης Ζάπαντ 2017 στη Ρωσική Περιφέρεια του Καλίνινγκραντ και στη Λευκορωσία "ως μεταμφίεση ή πρόδρομο για επιθετικές στρατιωτικές ενέργειες εναντίον των γειτόνων της". [82]

Τον Ιανουάριο του 2018 ο Στόλτενμπεργκ, αντιδρώντας στην Τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία με στόχο την εκδίωξη των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ Κούρδων της Συρίας από το θύλακα του Αφρίν, δήλωσε ότι η Τουρκία είναι "ο σύμμαχος του ΝΑΤΟ που έχει υποφέρει περισσότερο από τρομοκρατικές επιθέσεις εδώ και πολλά χρόνια και, όπως όλες οι χώρες, έχει το δικαίωμα της αυτοάμυνας, αλλά είναι σημαντικό αυτό να γίνει με έναν αναλογικό και μετρημένο τρόπο ».[83]

Το Φεβρουάριο του 2018 ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε: «Δεν βλέπουμε απειλή [από τη Ρωσία] ενάντια σε οποιοδήποτε σύμμαχο του ΝΑΤΟ και, επομένως, είμαι πάντα επιφυλακτικός να κινδυνολογούμε πάρα πολύ για υποθετικές καταστάσεις». [84] Εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη συνάντηση κορυφής Ρωσίας-Ηνωμένων Πολιτειών το 2018 μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ντόναλντ Τράμπα στο Ελσίνκι της Φινλανδίας [85] και δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ δεν προσπαθεί να απομονώσει τη Ρωσία. [86]

Το Μάρτιο του 2019 ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η πρώην Σοβιετική δημοκρατία της "Γεωργίας θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ" [87].

Τον Απρίλιο του 2019 ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε μια κοινή σύνοδο του Αμερικανικού Κογκρέσου για απειλή που έθετε η Ρωσία.[88][89] Το Μάιο του 2019 εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη συμβολή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Είπε: "Η Τουρκία προσχώρησε στη Συμμαχία το 1952 και εξακολουθεί να είναι ένα πολύτιμο μέλος της οικογένειας των εθνών μας. Ως γενικός γραμματέας, εκτιμώ πολύ όσα κάνει η Τουρκία για τη Συμμαχία μας" [90].

Τον Αύγουστο του 2019 ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να "αντιμετωπίσει την άνοδο της Κίνας", συνεργαζόμενο στενά με την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα [91].

Ο Στόλτενμπεργκ "καταδίκασε έντονα" την επίθεση στο Αμπκάικ-Κουράις στις βασικές εγκαταστάσεις πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και κατηγόρησε το Ιράν ότι "υποστηρίζει διάφορες τρομοκρατικές ομάδες και είναι υπεύθυνο για την αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής"[92].

Τον Οκτώβριο του 2019 η Τουρκία εισέβαλε στις Κουρδικές περιοχές της Συρίας. Ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η Τουρκία έχει "νόμιμες ανησυχίες για την ασφάλεια" κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον Τούρκο ΥπΕξ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. [93]

Ινκόγκνιτο οδηγός ταξί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2013 ο Στόλτενμπεργκ ανέφερε στη σελίδα του στο Facebook ότι είχε περάσει ένα απόγευμα εργαζόμενος ινκόγκνιτο ως οδηγός ταξί στο Όσλο.[94] Ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι ήθελε να «ακούσει από πραγματικούς Νορβηγούς ψηφοφόρους» και ότι «τα ταξί ήταν ένα από τα λίγα μέρη όπου οι άνθρωποι μοιράζονται τις αληθινές τους απόψεις». Πρόσθεσε ότι πριν οδηγήσει το ταξί δεν είχε οδηγήσει αυτοκίνητο επί οκτώ χρόνια. [94] Το γεγονός βιντεοσκοπήθηκε με κρυφή κάμερα και κυκλοφόρησε ως διαφημιστικό βίντεο από το Εργατικό Κόμμα για την προεκλογική εκστρατεία [95]. Στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε ότι 5 από τους 14 πελάτες πληρώθηκαν και προσλήφθηκαν από την εταιρεία παραγωγής που έκανε τη βιντεοσκόπηση για το Εργατικό Κόμμα [96][97] Κανείς, ωστόσο, δεν ήξερε ότι θα συναντούσε το Στόλτενμπεργκ.[98][99]

Αφιλεγόμενα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Στόλτενμπεργκ είχε τακτικές επαφές με έναν πράκτορα της Κα Γκε Μπε μεταμφιεσμένο σε Σοβιετικό διπλωμάτη και συμμετείχε σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά του Αμερικανικού πολέμου στο Βιετνάμ τη δεκαετία του 1970..[100]
  • Το 2001 ο Στόλτενμπεργκ τράκαρε το αυτοκίνητό του, που ανήκε στο Εργατικό Κόμμα, σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Εφυγε από το χώρο χωρίς να αφήσει ένα σημείωμα με το όνομα ή τον αριθμό του. Η επισκευή των ζημιώ κόστισε 8000 νορβηγικές κορώνες. [101]
  • Το 2002 ο Στόλτενμπεργκ παραδέχθηκε ότι έκανε στα νιάτα του χρήση κάνναβης. [102] Για το λόγο αυτό ζήτησε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Ασφάλειας να αξιολογήσει την αμεροληψία του στην επικείμενη κυβερνητική απάντηση στην έκθεση για τα ναρκωτικά της Επιτροπής Στόλτενμπεργκ, με επικεφαλής τον πατέρα του Θόρβαλντ Στόλτενμπεργκ. [103]
  • Το 2011 ο Στόλτενμπεργκ έλαβε βραβείο από το Ίδρυμα των Ηνωμένων Εθνών για την άριστη παγκόσμια ηγεσία και την υποστήριξη του ΟΗΕ από τη Νορβηγία. Νωρίτερα το ίδιο έτος είχε διαθέσει 150 εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες από τον προϋπολογισμό εξωτερικής βοήθειας στο ίδιο ίδρυμα, γεγονός που οδήγησε σε επικρίσεις. [104] Επίσης το 2011 έλαβε ένα σκάφος αξίας 380.000 κορονών ως δώρο γενεθλίων από το Νορβηγικό Εργατικό Κόμμα και τη Νορβηγική Συνομοσπονδία Συνδικάτων και οι δωρητές κατέβαλαν επίσης το φόρο για το δώρο, προκαλώντας πάλι επικρίσεις. [105][106]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «NATO Biography for Jens Stoltenberg, Secretary General». NATO Publications. 18 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  2. ↑ «World Biography for Jens Stoltenberg of Norway». NotableBiographies.com. Encyclopedia of World Biography. 20 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2017. 
  3. ↑ «NATO Names Stoltenberg Next Chief». BBC, UK. 2014-03-28. https://www.bbc.com/news/world-europe-26791044. Ανακτήθηκε στις 2014-04-09. 
  4. ↑ «Jens Stoltenberg: 2011 UN Foundation Global Leadership Awards Dinner». YouTube.com. United Nations Foundation, New York City, USA. 10 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  5. ↑ Herszenhorn, David M. (28 Μαρτίου 2019). «NATO allies extend Stoltenberg's term as secretary-general». POLITICO. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Kolstad, Tom (2011-10-17). «Stoltenberg-familien i åpenhjertig interview» (στα no). Aftenposten.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-22. https://web.archive.org/web/20121022120324/http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/politikk/Stoltenberg-familien-i-apenhjertig-intervju-6666837.html. Ανακτήθηκε στις 2013-01-17. 
  7. ↑ V. N. (12 Μαΐου 2012). «Stoltenberg: Beograd ostao u srcu» [Stoltenberg: Belgrade remained in my heart]. Novosti.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  8. ↑ «Jens Stoltenberg om barneskoletiden: - Jeg kunne ikke lese eller skrive». www.vg.no. 
  9. ↑ Stoltenberg, Jens. «Makroøkonomisk planlegging under usikkerhet. En empirisk analyse» [Macroeconomic planning is uncertain; an empirical analysis] (PDF). Ssb.no (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2013. 
  10. ↑ Salvesen, Geir (1994). Thorvalds verden [Thorvald's world]. Oslo, Norway: Schibsted. σελίδες 398–399. ISBN 82-516-1545-3. 
  11. ↑ «Stoltenberg til Kina» (στα no). Dagens Næringsliv. 2012-09-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-28. https://web.archive.org/web/20130928032825/http://www.dn.no/talent/article2462660.ece. Ανακτήθηκε στις 2013-01-17. 
  12. ↑ «Axel Stoltenberg, styremedlem». Ansa.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2013. 
  13. ↑ Helljesen, Vilde (2009-03-14). «"Hopalong Cassidy" fyller 50 år» (στα no). Oslo, Norway: NRK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-18. https://web.archive.org/web/20090518043207/http://www.nrk.no/nyheter/1.6522229. Ανακτήθηκε στις 2009-07-23. 
  14. ↑ «Smerz (2)». Discogs. 
  15. ↑ «Hvem i helvete i regjeringen er det som har bestemt det?» (στα no). Dagbladet. 2008-04-09. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-04-09. https://web.archive.org/web/20080409234133/http://www.dagbladet.no/magasinet/2008/04/07/531582.html. Ανακτήθηκε στις 2009-10-25. 
  16. ↑ Hellen, Bjørnar (2011-12-13). «Stoltenberg tester VM-løypene» (στα no). NRK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-28. https://web.archive.org/web/20130928044328/http://www.nrk.no/sport/stoltenberg-testet-vm-loypene-1.7505838. Ανακτήθηκε στις 2013-01-17. 
  17. ↑ Kristiansen, Bjørn (2011-12-13). «Stoltenberg på Sørpolen» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-09. https://web.archive.org/web/20120109080304/http://www.dagbladet.no/2011/12/12/nyheter/innenriks/jens_stoltenberg/sorpolen/roald_amundsen/19382520/. Ανακτήθηκε στις 2012-01-17. 
  18. ↑ Melå, Veronica (2000-07-14). «Statsministeren må være kristen» (στα no). VG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-10. https://web.archive.org/web/20110610153154/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=9086377. Ανακτήθηκε στις 2013-01-17. 
  19. ↑ Erik Fossen; Håvard Bjelland (2011-12-31). «Man må tro at det nytter» (στα no). Bt.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-27. https://web.archive.org/web/20130927204323/http://www.bt.no/nyheter/--Man-ma-tro-at-det-nytter-2633333.html. Ανακτήθηκε στις 2013-01-17. 
  20. ↑ «Kodenavn "Steklov"» (στα no). VG. 2000-10-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-18. https://web.archive.org/web/20121018061834/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=5916647. Ανακτήθηκε στις 2011-11-03. 
  21. ↑ Kjetil S. (2011-10-19). «Jøss, herr Statsminister» (στα no). Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-21. https://web.archive.org/web/20121021093145/http://www.aftenposten.no/amagasinet/article1187770.ece. Ανακτήθηκε στις 2011-11-03. 
  22. ↑ Alf R. Jacobsen (2011-07-06). «Stortinget må granske» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-27. https://web.archive.org/web/20140327234518/http://www.dagbladet.no/2011/07/06/kultur/debatt/kronikk/spionasje/arbeiderpartiet/17206163/. Ανακτήθηκε στις 2014-03-27. 
  23. ↑ Sørebø, Herbjørn (2000-02-17). «Ikkje noko mediemord» (στα no). Dag og Tid. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-06-30. https://web.archive.org/web/20090630013226/http://www.dagogtid.no/arkiv/2000/07/herb.html. Ανακτήθηκε στις 2008-03-31. 
  24. ↑ Almendingen, Berit (1997-09-29). «Meddelelse fra statsminister Thorbjørn Jagland om Regjeringens avskjedssøknad» (στα no). Nettavisen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-16. https://web.archive.org/web/20090416195609/http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Saker/Sak/?p=1921. Ανακτήθηκε στις 2009-02-01. 
  25. ↑ Mary Williams Walsh (1997-10-16). «Norway's Problem: Too Much Cash – Oil Is Flowing And Surplus Is Fat». The Seattle Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-07. https://web.archive.org/web/20120907230554/http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19971016&slug=2566475. Ανακτήθηκε στις 2009-02-02. 
  26. ↑ «Norway's new cabinet named». BBC News. 2000-03-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-20. https://web.archive.org/web/20100420211441/http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/680950.stm. Ανακτήθηκε στις 2009-02-01. 
  27. ↑ «Norway set for close polls result». CNN. 2001-09-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-14. https://web.archive.org/web/20121014112310/http://edition.cnn.com/2001/WORLD/europe/09/10/norway.ballot/index.html. Ανακτήθηκε στις 2009-02-02. 
  28. ↑ «Norway poll sparks power struggle». BBC News. 2001-09-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-20. https://web.archive.org/web/20100420211443/http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/1536377.stm. Ανακτήθηκε στις 2009-02-01. 
  29. ↑ Mosveen, Eirik (2005-08-11). «Ekstrem forvandling» (στα no). VG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-13. https://web.archive.org/web/20140313001303/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/norsk-politikk/artikkel.php?artid=106643. Ανακτήθηκε στις 2014-03-12. 
  30. ↑ Marie Melgård, Tommy H. Brakstad (2011-11-08). «Slik var striden mellom Jens og Jagland» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-29. https://web.archive.org/web/20140329215013/http://www.dagbladet.no/2011/11/08/nyheter/jens_stoltenberg/thorbjorn_jagland/thor_viksveen/18933263/. Ανακτήθηκε στις 2014-03-28. 
  31. ↑ «Sykemeldt til 3.feb» (στα no). NRK. 2002-01-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-30. https://web.archive.org/web/20140330004801/http://www.nrk.no/norge/sykemeldt-til-3.feb-1.503884. Ανακτήθηκε στις 2014-03-28. 
  32. ↑ «Gamle synder på lur i Ap» (στα no). Aftenposten. 2014-03-28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-29. https://web.archive.org/web/20140329220210/http://www.aftenposten.no/meninger/article364621.ece#.UzVlsoVti8A. Ανακτήθηκε στις 2014-03-28. 
  33. ↑ «Stoltenberg Aps nye leder» (στα no). NRK. 2002-11-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-30. https://web.archive.org/web/20140330004805/http://www.nrk.no/norge/stoltenberg-aps-nye-leder-1.507713. Ανακτήθηκε στις 2014-03-28. 
  34. ↑ «Norway's government is re-elected» (στα no). British Broadcasting Corporation. 2009-09-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-14. https://web.archive.org/web/20090914100558/http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8253849.stm. Ανακτήθηκε στις 2009-09-15. 
  35. ↑ Dyomkin, Denis· Fouche, Gwladys (27 Απριλίου 2010). «UPDATE 3-Russia and Norway strike Arctic sea border deal». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2010. 
  36. ↑ Gibbs, Walter (2010-04-28). «Russia and Norway Reach Accord on Barents Sea». New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-30. https://web.archive.org/web/20100430074409/http://www.nytimes.com/2010/04/28/world/europe/28norway.html. Ανακτήθηκε στις 2010-04-27. 
  37. ↑ «Gjennombrudd i Barentshavet» (στα no). Dagens Næringsliv: σελ. 6–13. 2010-04-28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-08. https://web.archive.org/web/20140408154744/http://www.regjeringen.no/en/dep/ud/campaigns/the-high-north/naeringsutvikling_verdiskapning/neighbourly_relations.html?regj_oss=1&id=732075. Ανακτήθηκε στις 2014-04-09. 
  38. ↑ Kåre Willoch (2002): Myter og virkelighet. Oslo: Cappelen.[Χρειάζεται σελίδα]
  39. ↑ Stein Vale (2009): Teppefall i Treholtsaken. Oslo: Cappelen Damm, pp. 34–36 and 135.
  40. ↑ «Good neighbourly relations and international cooperation». Government.no. 4 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  41. ↑ Sollid, Stephen JM; Rimstad, Rune; Rehn, Marius; Nakstad, Anders R; Tomlinson, Ann-Elin; Strand, Terje; Heimdal, Hans; Nilsen, Jan και άλλοι. (2012). «Oslo government district bombing and Utøya island shooting July 22, 2011: The immediate prehospital emergency medical service response» (στα αγγλικά). Scandinavian Journal of Trauma, Resuscitation and Emergency Medicine 20 (1): 3. doi:10.1186/1757-7241-20-3. ISSN 1757-7241. PMID 22280935. PMC 3266631. https://sjtrem.biomedcentral.com/articles/10.1186/1757-7241-20-3. 
  42. ↑ NTB (2011-07-25). «Stoltenberg skrev tale til Utøya da bomben smalt» (στα no). E24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-09. https://web.archive.org/web/20110809041912/http://e24.no/makro-og-politikk/stoltenberg-skrev-tale-til-utoeya-da-bomben-smalt/20082498. Ανακτήθηκε στις 2011-07-25. 
  43. ↑ Kleivan, Nikolai (2011-07-24). «Stoltenberg på minnestund: – Vi har maktet å stå oppreist i en kritisk tid» (στα no). Verdens Gang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-28. https://web.archive.org/web/20140328222457/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/terrorangrepet-22-juli-politikk-og-samfunn/stoltenberg-paa-minnestund-vi-har-maktet-aa-staa-oppreist-i-en-kritisk-tid/a/10080701/. Ανακτήθηκε στις 2011-07-25. 
  44. ↑ «orway attacks rolling coverage: Sunday 24 July 2011». The Guardian. 2011-07-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-08-28. https://web.archive.org/web/20130828174305/http://www.theguardian.com/world/blog/2011/jul/24/norway-attacks-live-updates. Ανακτήθηκε στις 2011-07-24. «No one has said it better than the AUF girl who was interviewed by CNN: If one man can show so much hate, think how much love we could show, standing together.» 
  45. ↑ «Address by Prime Minister in Oslo Cathedral». 2011-07-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-11. https://web.archive.org/web/20120211093533/http://www.regjeringen.no/en/dep/smk/Whats-new/Speeches-and-articles/statsministeren/statsminister_jens_stoltenberg/2011/address-by-prime-minister-in-oslo-cathed.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-25. «No one has said it better than the Labour Youth League girl who was interviewed by CNN: If one man can create that much hate, you can only imagine how much love we as a togetherness can create.» 
  46. ↑ «Norway Island survivor: CNN's Richard Quest talks to Stine Renate Haheim». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-21. https://web.archive.org/web/20120121101600/http://edition.cnn.com/video/?%2Fvideo%2Fworld%2F2011%2F07%2F23%2Fbpr.haheim.norwegian.lawmaker.cnn. Ανακτήθηκε στις 2011-07-24. «If one man can create that much hate, you can only imagine how much love we as a togetherness can create.» 
  47. ↑ «Helle inspirerte verdensstjernen» [Helle inspired world star]. Side2.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  48. ↑ «Anders Behring Breivik: Norway court finds him sane». BBC News. 2012-08-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-08-24. https://web.archive.org/web/20120824083419/http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-19365616. 
  49. ↑ Overivrig "22. juli-kommisjonens rapport er den mest knusende dom en norsk regjering har fått siden Undersøkelseskommisjonen i 1945 sørget for at Johan Nygaardsvolds politiske karriere fikk en brå slutt."
  50. ↑ «Norway massacre could have been avoided, report finds». CNN. 2012-08-13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-08. https://web.archive.org/web/20140408012257/http://www.cnn.com/2012/08/13/world/europe/norway-massacre-report/. 
  51. ↑ Accurate as of 23:20 local time on election night.
  52. ↑ «VGTV». Vgtv.no. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  53. ↑ Solholm, Rolleiv (2013-12-24). «Stoltenberg new UN special envoy». The Norway Post. NRK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-12-25. https://web.archive.org/web/20131225142525/http://www.norwaypost.no/index.php/news/latest-news/29362-stoltenberg-new-un-special-envoy. Ανακτήθηκε στις 2013-12-29. 
  54. ↑ Per Østby (15 Σεπτεμβρίου 2010). «Refser de rødgrønne». transportarbeider.no (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2014. 
  55. ↑ «Stoltenberg vil være både hauk og due» [Stoltenberg Will be Both Hawk and Dove] (στα Νορβηγικά). DN.no; NTB. 28 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014. 
  56. ↑ «Stoltenberg appointed new NATO Chief». The Norway Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-11. https://web.archive.org/web/20140411231628/http://www.norwaypost.no/index.php/news/latest-news/29677-stoltenberg-appointed-new-nato-chief. Ανακτήθηκε στις 2014-04-11. 
  57. ↑ «NATO Appoints Jens Stoltenberg as NATO SG as of October 1st 2014» (στα no). The Nordic Page (Oslo). 2014-03-23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-11. https://web.archive.org/web/20140411233130/http://www.tnp.no/norway/politics/4421-nato-appoints-jens-stoltenberg-as-nato-sg-as-of-october-1st-2014-norway. Ανακτήθηκε στις 2014-04-11. 
  58. ↑ Henrik Width (2011-10-19). «Stoltenberg harselerte med EØS-avtalen» (στα no). Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-30. https://web.archive.org/web/20140330004619/http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/politikk/Stoltenberg-harselerte-med-EOS-avtalen-6301963.html. 
  59. ↑ Lars Barth-Heyerdahl (2010-05-31). «Stoltenberg: – Uakseptabelt av Israel: Den norske regjeringen fordømmer bordingen av skip med nødhjelp på vei til Gaza» (στα no). TV2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-07. https://web.archive.org/web/20140407060307/http://www.tv2.no/nyheter/utenriks/stoltenberg-uakseptabelt-av-israel-3218802.html. 
  60. ↑ «Stoltenberg fordømmer Israel» (στα no). Aftenbladet. 2006-07-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-07. https://web.archive.org/web/20140407070254/http://www.aftenbladet.no/nyheter/utenriks/article312125.ece. 
  61. ↑ «Stoltenberg hyller norske Gaza-leger» (στα no). Verdens Gang. 2009-11-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-07. https://web.archive.org/web/20140407061215/http://www.vg.no/nyheter/utenriks/midtoesten/stoltenberg-hyller-norske-gaza-leger/a/550179/. 
  62. ↑ «Norge har lavest arbeids-ledighet i Europa» (στα no). Dagbladet. 2010-05-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-04. https://web.archive.org/web/20100504043235/http://www.dagbladet.no/2010/05/01/nyheter/innenriks/arbeidsledighet/jens_stoltenberg/1_mai/11529483/. 
  63. ↑ «Gir tre milliarder til regnskogen» (στα no). NRK. 2012-09-12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-13. https://web.archive.org/web/20140313001201/http://www.nrk.no/norge/gir-tre-milliarder-til-regnskogen-1.4252368. 
  64. ↑ «Jens Stoltenberg becomes UN special envoy on Climate Change». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-12. https://web.archive.org/web/20140412144608/http://www.norway-un.org/News/News-2013/Jens-Stoltenberg-becomes-UN-special-envoy-on-Climate-Change/#.U0lN5iwo5lY. Ανακτήθηκε στις 2014-04-12. 
  65. ↑ «Bill Gates Meets Jens Stoltenberg» (στα no). The Nordic Page. 2005-05-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-13. https://web.archive.org/web/20140413145857/http://www.tnp.no/norway/health/2276-bill-gates-meets-jens-stoltenberg. Ανακτήθηκε στις 2014-04-12. 
  66. ↑ «Stoltenbergs New Year speech» (στα Νορβηγικά). 1 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2014. 
  67. ↑ «Οριακή νίκη κεντροαριστεράς στη Νορβηγία». Καθημερινή. 16 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2011. 
  68. ↑ Stoltenberg med hard Russland-kritikk, Aftenposten
  69. ↑ Stoltenberg: - Russlands annektering er en brutal påminnelse om Natos viktighet, Aftenposten.
  70. ↑ «Appointment of Secretary General designate». North Atlantic Treaty Organization. 28 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2014. 
  71. ↑ James Kanter (2014-03-28). «Norwegian to Lead NATO as It Is Poised for Bigger Role». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-04-08. https://web.archive.org/web/20140408210305/http://www.nytimes.com/2014/03/29/world/europe/nato-picks-former-norwegian-premier-as-its-next-leader.html?_r=1. 
  72. ↑ «Stoltenberg skal lære seg fransk» (στα no). Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-29. https://web.archive.org/web/20140329220350/http://www.aftenposten.no/nyheter/uriks/Jens-Stoltenberg-skal-ha-lovet-a-lare-seg-fransk-7520428.html. 
  73. ↑ «Stoltenberg letter på sløret: Merkel ringte meg om NATO-jobben i oktober» (στα no). NRK. 2014-03-29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-30. https://web.archive.org/web/20140330051613/http://www.nrk.no/norge/merkel-ringte-stoltenberg-i-host-1.11637880. Ανακτήθηκε στις 2014-03-31. 
  74. ↑ Lars Molteberg Glomnes; Ole Mathismoen; Robert Gjerde (2014-03-19). «Toppene avgjør Stoltenbergs Nato-fremtid» (στα no). Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-19. https://web.archive.org/web/20140319232145/http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/politikk/Toppene-avgjor-Stoltenbergs-Nato-fremtid-7508976.html. 
  75. ↑ «Stoltenberg: Russia Doesn't Pose Immediate Threat to NATO States». The Moscow Times. 2015-06-04. https://www.themoscowtimes.com/2015/06/04/stoltenberg-russia-doesnt-pose-immediate-threat-to-nato-states-a47125. 
  76. ↑ «Czech minister Babis criticises NATO´s stance on refugees». CeskeNoviny.cz. 10 Σεπτεμβρίου 2015. 
  77. ↑ «NATO chief says Turkey's military still strong despite detentions». Reuters. 20 Ιουλίου 2016. 
  78. ↑ NATO. «NATO Spokesperson's statement on Turkey». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2016. 
  79. ↑ «NATO declines to condemn arrests of Turkish legislators, journalists». Deutsche Presse-Agentur. 2016-11-21. https://www.dpa-international.com/topic/nato-declines-condemn-arrests-turkish-legislators-161121-99-255828. 
  80. ↑ «More academics, mayors detained as Turkish purges enter fifth month». Reuters. 2016-11-18. https://www.reuters.com/article/us-turkey-security/more-academics-mayors-detained-as-turkish-purges-enter-fifth-month-idUSKBN13D0IU. 
  81. ↑ «Jens Stoltenberg: NATO responds to "Russia's aggression against Ukraine"». TASS. 2016-06-17. https://tass.com/world/883050. 
  82. ↑ «Russia was the target of Nato's own fake news». The Independent. 2017-09-22. https://www.independent.co.uk/voices/russia-zapad-2017-putin-west-fake-news-us-world-war-three-ukraine-belarus-nato-a7961856.html. 
  83. ↑ «Joint press conference with NATO Secretary General Jens Stoltenberg and the Minister of Defence of Spain, María Dolores de Cospedal García». NATO.int. 25 Ιανουαρίου 2018. 
  84. ↑ «NATO sees no Russian threat to any of its members — head». TASS. 2018-02-21. https://tass.com/world/990990. 
  85. ↑ «The Latest: Gorbachev has high hopes for Putin-Trump summit». AP News. 2018-06-28. https://apnews.com/a8cad273fde84304a2aa31c6cd5cf7a6. 
  86. ↑ «NATO chief warns against isolating Russia». Euronews. 2018-07-12. https://www.euronews.com/2018/07/11/nato-chief-warns-against-isolating-russia. 
  87. ↑ «Georgia ‘will join NATO’: Stoltenberg». Hürriyet Daily News. 2019-03-25. http://www.hurriyetdailynews.com/georgia-will-join-nato-stoltenberg-142174. 
  88. ↑ «NATO chief warns of Russia threat, urges unity in U.S. address». Reuters. 2019-04-03. https://www.reuters.com/article/us-usa-nato/nato-chief-warns-of-russia-threat-urges-unity-in-u-s-address-idUSKCN1RF22L. 
  89. ↑ «NATO chief calls for confronting Russia in speech to Congress». Politico. 2019-04-03. https://www.politico.com/story/2019/04/03/nato-secretary-general-russia-congress-1252838. 
  90. ↑ «NATO is committed to the defense of Turkey: Stoltenberg». Hürriyet Daily News. 2019-05-05. http://www.hurriyetdailynews.com/nato-is-committed-to-the-defense-of-turkey-stoltenberg-143167. 
  91. ↑ «NATO needs to address China's rise, says Stoltenberg». Reuters. 2019-08-07. https://www.reuters.com/article/us-australia-nato/nato-needs-to-address-chinas-rise-says-stoltenberg-idUSKCN1UX0YX. 
  92. ↑ «NATO chief 'extremely concerned' after attacks on Saudi». France 24. 2019-09-16. https://www.france24.com/en/20190916-nato-chief-extremely-concerned-after-attacks-on-saudi. 
  93. ↑ «Turkey's actions in Syria must be measured: NATO chief». Reuters. 2019-10-09. https://www.reuters.com/article/us-syria-security-turkey-nato/turkeys-actions-in-syria-must-be-measured-nato-chief-idUSKBN1WO1YO. 
  94. ↑ 94,0 94,1 «Norway PM Jens Stoltenberg works as secret taxi driver». BBC News. 2013-08-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-08-11. https://web.archive.org/web/20130811192438/http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-23655675. 
  95. ↑ Peters, Tim. «Taxi-Jens lurte velgere med skjult kamera ** – Fikk en del kritikk for kjøringen min» (στα no). VG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-23. https://web.archive.org/web/20140323225210/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/valg-2013/artikkel.php?artid=10119094. Ανακτήθηκε στις 2014-03-23. 
  96. ↑ Davidson, Jacob. «Norwegian Prime Minister's Taxi Stunt Involved Paid Actors». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-23. https://web.archive.org/web/20140323225635/http://world.time.com/2013/08/12/watch-norwegian-p-m-jens-stoltenberg-goes-incognito-as-a-cab-driver/. Ανακτήθηκε στις 2014-03-23. 
  97. ↑ Johansen, Nilas (2013-08-12). «Fikk betalt for tur med "Taxi-Jens" Brukte "street casting" for å sikre passasjerer til statsministeren» (στα no). VG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-23. https://web.archive.org/web/20140323225254/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/norsk-politikk/artikkel.php?artid=10119280. Ανακτήθηκε στις 2014-03-23. 
  98. ↑ Illmer, Andreas (12 Αυγούστου 2013). «Norwegian Prime Minister Jens Stoltenberg Drives a Taxi». Deutsche Welle, Germany. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  99. ↑ «Norwegian Prime Minister Jens Stoltenberg Drives a Taxi (Video)». YouTube.com. Deutsche Welle, Germany. 12 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017. 
  100. ↑ «Nato boss sang anti-Nato songs as a youth». The Local. 6 Αυγούστου 2015. 
  101. ↑ Hultgreen, Gunnar (2001-12-08). «Jens varslet ikke eieren» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2001-12-08. https://web.archive.org/web/20011208102121/http://www.dagbladet.no/nyheter/2001/12/08/299904.html. Ανακτήθηκε στις 2016-11-05. 
  102. ↑ Kaasa, Kjell M. (2002-11-02). «Ja, jeg har prøvd hasj!» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2002-11-02. https://web.archive.org/web/20021102110239/http://www.dagbladet.no/nyheter/2002/11/02/352834.html. Ανακτήθηκε στις 2010-11-19. 
  103. ↑ «Vurderer statsministerens habilitet i narkotikapolitikken» (στα no). VG. NTB. 2010-11-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-13. https://web.archive.org/web/20101113023454/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=10010872. Ανακτήθηκε στις 2010-11-19. 
  104. ↑ Gedde-Dahl, Siri (2011-11-25). «Stoltenberg delte ut penger - fikk pris i retur» (στα no). Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-25. https://web.archive.org/web/20151125232422/http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/Stoltenberg-delte-ut-penger-A--fikk-pris-i-retur-6706022.html. Ανακτήθηκε στις 2016-11-06. 
  105. ↑ Thomas Ege, Rune (2011-07-22). «Stoltenberg fikk båt til 380.000» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-26. https://web.archive.org/web/20151126002555/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/stoltenberg-regjeringen/stoltenberg-fikk-baat-til-380-000/a/10080554/. Ανακτήθηκε στις 2016-11-06. 
  106. ↑ Johanson, Marianne (2011-10-22). «Ap betalte skatt for båtgaven til Jens» (στα no). Dagbladet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-05-01. https://web.archive.org/web/20150501113206/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/arbeiderpartiet/ap-betalte-skatt-for-baatgaven-til-jens/a/10022907. Ανακτήθηκε στις 2016-11-06. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γενς_Στόλτενμπεργκ&oldid=10509021"