Βόλγας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 57°15′4.7923″N 32°28′4.6765″E / 57.251331194°N 32.467965694°E / 57.251331194; 32.467965694

Βόλγας
Πηγέςυψώματα Βαλντάι
ΕκβολέςΚασπία Θάλασσα και Ποταμός Κάμα
Χώρες ΛεκάνηςΡωσία
ΧώραΡωσία[1]
Μήκος3.530 χλμ[2]
Μέση εκροή8.060 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
ΠαραπόταμοιVetluga, Ποταμός Κάμα, Ποταμός Οκά, Ποταμός Σουρά, Bezdna, Unzha, Samara, Kazanka, Sviyaga, Kerzhenets, Kostroma, Kotorosl, Sheksna, Mologa, Kashinka, Nerl, Medveditsa, Dubna, Tvertsa, Vazuza, Selizharovka, Uzola, Gnilukha, Nizhnyaya Staritsa, Bolshaya Maza, Vetlyana, Trestyanka, Parasha, Kitmar, Sundyrka, Cheremoshnya, Dragocha, Nuzhenka, Vezloma, Karzhay, Rzhavtsa, Sergovka, Ulyust, Urdoma, Arda, Shigolost, Kmelyovka, Vatoma, Chyornaya Maza, Edoma, Lutosha, Volovsky Gully, Pyra, Iruzha, Malaya Yunga, Kubra, Zheleznitsa, Bereznyak, Zhuzhla, Sundyr, Korozhechna, Kholokholnya, Izbrizhka, Zhabnya, Khalzovka, Bolshoy Tsivil, Volga–Don Canal, Sumka, Tma, Bolshaya Kokshaga, Kudma, Bolshoy Karaman, Chapaevka, Mera, Nyomda, Tsaritsa, Alferovka, Boynya, Bolshaya Dubenka, Bolshaya Kosha, Bolshaya Locha, Velikaya, Volnushka, Volozhka, Dorogucha, Dunka, Dyorzha, Elshanka, Zhukopa, Inga, Itomlya, It River, Karanovskaya, Koksha, Koloksha, Korma, Kocha, Kud, Mokraya Mechetka, Levinka, Linda, Malaya Dubenka, Malaya Itomlya, Malaya Koloksha, Malaya Kosha, Mezhurka, Mlinga, Nora, Nyuzhma, Nyuzhma, Orcha, Orsha, Pesochnya, Pochayna, Rakitnya, Rakhma, Serebryanka, Sishka, Solodomnya, Starchonka, Sumka, Sundovik, Sukhaya Mechetka, Kholynka, Cheboksarka, Cheryomukha, Shokhonka, Yunga, Yuhot, Tersa, Tudovka, Tmaka, Uren, Fominsky, Ivanishka, Maly Irgiz, Utka, Sachonka, Kutum, Lemenka, Ichki-Barcha, Enotayevka, Gusyolka Vtoraya, Revyaka, Zhidogost, Beryozovka και Kamyzyak
Χάρτης
Άποψη του Βόλγα στην περιφέρεια του Νίζνι-Νόβγκοροντ.

Ο Βόλγας (Ρωσικά: Во́лга, προφορά ΔΦΑ [ˈvolɡə]) είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης τόσο σε μήκος όσο και σε παροχή νερού και λεκάνη απορροής. Διαρρέει την κεντρική Ρωσία και εκβάλλει στην Κασπία Θάλασσα, ενώ θεωρείται ο εθνικός ποταμός της Ρωσίας.[3] Κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Ρας, Ρα ή Ρως και κατά τον μεσαίωνα οι Τάταροι τον ονόμαζαν Άτελ, Έτελ ή Ίτελ.

Έντεκα από τις είκοσι μεγαλύτερες πόλεις της Ρωσίας, ανάμεσά τους η πρωτεύουσα Μόσχα, βρίσκονται στη λεκάνη απορροής του Βόλγα.

Μερικοί από τους μεγαλύτερους υδατοταμιευτήρες του κόσμου βρίσκονται κατά μήκος του Βόλγα. Ο ποταμός έχει συμβολική σημασία στη Ρωσική κουλτούρα και συχνά αναφέρεται ως Волга-матушка, Βόλγκα-Ματούσκα (δηλ. Βόλγας-Μητέρα) στη Ρωσική λογοτεχνία και λαϊκή παράδοση.

Ονοματολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιβατικά πλοία στον Ποταμό Βόλγα.

Το Ρωσικό υδρωνύμιο Βόλγκα (Волга) προέρχεται από το Παλαιοσλαβικό βόλγκα "υγρότητα, υγρασία", που επιβιώνει σε πολλές Σλαβικές γλώσσες, όπως στην Ουκρανική γλώσσα βολόχα (воло́га), στη Ρωσική βλάγκα (влага), στη Βουλγαρική βλάγκα (влага) , στην Τσεχική vláha , στη Σερβοκροατική vlȁga και στη Σλοβενική vlaga.

Το Σλαβικό όνομα είναι μεταφραστικό δάνειο από το αρχαιότερο Σκυθικό Ρα "Βόλγκα", κατά κυριολεξία "υγρασία", που απαντάται επίσης στην Αβεστική γλώσσα Ράνχα "μυθικό ρεύμα" και στη Σογδιανή γλώσσα ρκ "φλέβα, αγγείο(αιμοφόρο)" (ραχάκα), στην Περσική ραγκ (φλέβα) και είναι συγγενές με το Σανσκριτικό ρασάχ "υγρό, χυμός, μυθικός ποταμός". Το Σκυθικό όνομα επιβιώνει στη σύγχρονη Μορντβινική γλώσσα (υποομάδα των Ουραλικών γλωσσών) Ραβ "Βόλγκα".

Τα Τουρκικά φύλα που ζούσαν κατά μήκος του ποταμού παλαιότερα αναφέρονταν σ' αυτόν ως Ιτίλ ή Ατίλ "μεγάλο ποταμό". Στις σύγχρονες Τουρκικές γλώσσες ο Βόλγας είναι γνωστός ως Ιντέλ στην Ταταρική, Ατάλ στη Τσουβασική, Ιντέλ στη Μπασκιρική, Εντίλ στην Καζακική και Ιντίλ στην Τουρκική. Τα Τουρκικά φύλα συσχέτιζαν την προέλευση του Ιτίλ με τον Ποταμό Κάμα. Ετσι ένας αριστερός παραπόταμος του Ποταμού Κάμα ονομαζόταν Ακ Ιτίλ "Λευκός Ιτίλ" και ενωνόταν με τον Καρά Ιτίλ "Μαύρο Ιτίλ" στη σύγχρονη πόλη Ουφά. Το όνομα Ιντίλ χρησιμοποείται στην Κιρκασιανή γλώσσα.

Μεταξύ των Ασιατών ο ποταμός ήταν γνωστός με το άλλο Τουρκικό του όνομα Σαν-σου (Κίτρινος ποταμός), αλλά οι Οϊράτ (η δυτικότερη ομάδα των Μογγόλων) χρησιμοποιούσαν επίσης τη δική τους ονομασία Ιλίλ μορόν. Σήμερα οι Μαρί, άλλη Ουραλική ομάδα, ονομάζουν τον ποταμό Γιούλ, που σημαίνει "δρόμος" στα Ταταρικά. Παλαιότερα ονόμαζαν τον ποταμό Βόλγκιντο, δάνειο από την Παλαιορωσική.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ποταμός Βόλγας είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης. Το μήκος του είναι 3.531 χλμ. Ανήκει στην κλειστή λεκάνη της Κασπίας Θάλασσας και είναι ο μεγαλύτερος ποταμός που διαρρέει κλειστή λεκάνη. Πηγάζοντας από τους Λόφους Βαλντάι, από υψόμετρο 225 μέτρων, βορειοδυτικά της Μόσχας και περίπου 320 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αγίας Πετρούπολης, ο Βόλγας ρέει προς ανατολάς από τη Λίμνη Στερτς και τις πόλεις Τβερ, Ντουμπνά, Ριμπίνσκ, Γιαροσλάβλ , Νίζνι Νόβγκοροντ και Καζάν. Στο διάστημα αυτό ονομάζεται Άνω Βόλγας. Από το Καζάν στρέφεται προς νότο, προσπερνάει το Ουλιάνοφσκ, το Τολιάττι, τη Σαμάρα, το Σαράτοφ και το Βόλγκογκραντ (μέχρι εκεί ονομάζεται Μέσος Βόλγας) και από εκεί μέχρι τις εκβολές του στην Κασπία θάλασσα ονομάζεται Κάτω Βόλγας. Εκβάλλει στην Κασπία Θάλασσα κάτω από το Άστραχαν, όπου σχηματίζει μεγάλο δέλτα 28 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στο πιο στρατηγικό του σημείο κάμπτεται προς το Ντον, εκεί όπου βρίσκεται και το Βόλγκογκραντ, πρώην Στάλιγκραντ.

Η Γέφυρα Σαράτοφ, στην ομώνυμη επαρχία

Ο Βόλγας έχει πολλούς παραπόταμους, σημαντικότεροι οι Κάμα, Οκά, Βετλούγκα και Σούρα. Ο Βόλγας και οι παραπόταμοί του σχηματίζουν το ομώνυμο ποτάμιο σύστημα, από τα μεγαλύτερα στη Γη, που διαρρέι μια έκταση 1.350.000 τ.χ. στο πιο πυκνοκατοικημένο τμήμα της Ρωσίας. Το Δέλτα του Βόλγα έχει μήκος περίπου 160 χιλιομέτρων και περιλαμβάνει μέχρι και 500 κανάλια και μικρότερους ποταμούς. Η μεγαλύτερη ποτάμια εκβολή στην Ευρώπη, είναι το μόνο μέρος της Ρωσίας όπου βρίσκονται πελεκάνοι, Φλαμίνγκο και λωτοί. Ο Βόλγας παγώνει στο μεγαλύτερο μήκος του τρεις μήνες το χρόνο.

Ο Βόλγας αρδεύει το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ρωσίας. Οι πολλοί μεγάλοι του ταμιευτήρες παρέχουν άρδευση και υδροηλεκτρική ενέργεια. Το Κανάλι της Μόσχας, το Κανάλι Βόλγα-Ντον και ο Υδάτινος Δρόμος Βόλγα-Βαλτικής σχηματίζουν πλωτούς δρόμους που συνδέουν τη Μόσχα με τη Λευκή Θάλασσα, τη Βαλτική Θάλασσα, την Κασπία Θάλασσα, τη Θάλασσα του Αζόφ και τη Μαύρη Θάλασσα. Τα μεγαλύτερα λιμάνια του Βόλγα είναι του Βόλγκογκραντ, του Γιαροσλάβλ και του Καζάν. Τα υψηλά επίπεδα χημικής ρύπανσης έχουν επηρεάσει αρνητικά τον ποταμό και τους βιοτόπους του.

Η γόνιμη κοιλάδα του ποταμού παράγει μεγάλες ποσότητες σιταριού και έχει επίσης μεγάλο ορυκτό πλούτο. Μια σημαντική βιομηχανία πετρελαίου έχει κέντρο της την κοιλάδα του Βόλγα. Αλλοι φυσικοί πόροι είναι φυσικό αέριο, αλάτι και ποτάσα. Το Δέλτα του Βόλγα και η γειτονική Κασπία Θάλασσα διαθέτουν εξαιρετικούς ιχθυότοπους. Το Αστραχαν, στο δέλτα, είναι το κέντρο της βιομηχανίας χαβιαριού.

Συμβολές (από κατάντη στα ανάντη)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρζέφ, η πρώτη από τα ανάντη πόλη του Βόλγα (φωτογραφία 1910)
Κρεμαστή γέφυρα (Στάρι Μοστ/Старый Мост) πάνω από το Βόλγα στο Τβερ (κατασκευάσθηκε 1897–1900, καταστράφηκε κατά τον πόλεμο, επισκευάσθηκε το 1947 και ανακατασκευάσθηκε το 1980)
Ο Βόλγας κοντά στο Νίζνι Νόβγκοροντ, 2010
  • Αχτούμπα (κοντά στο Βόλτσκι), διακλάδωση
  • Σαμάρα, στην ομώνυμη πόλη
  • Κάμα (νότια του Καζάν)
  • Καζάνκα (στο Καζάν)
  • Σβιγιάγκα (δυτικά του Καζάν)
  • Βετλούγκα (κοντά στο Κοζμοντεμιάνσκ)
  • Σούρα (στο Βασιλσούρσκ)
  • Κέρτζενετς (κοντά στο Λ'ισκοβο)
  • Οκά (στο Νίζνι Νόβγκοροντ )
  • Ούζολα (κοντά στη Μπαλάκνα)
  • Ούντζα (κοντά στο Γιούριεβετς)
  • Κόστρομα (στην ομώνυμη πόλη)
  • Κοτορόσι (στο Γιαροσλάβλ)
  • Σέκσνα (στο Τσιριπαβιέτς)
  • Μολόγκα (κοντά στο Βεσιεγκόνσκ)
  • Κασίνκα (κοντά στο Καλιάζιν)
  • Νερλ (κοντά στο Καλιάζιν)
  • Μεντβέντιτσα (κοντά στο Κίμρι)
  • Ντουμπνά (στην ομώνυμη πόλη)
  • Σόσα (κοντά στο Κονάκοβο)
  • Τβέρτσα (στο Τβερ)
  • Βαζούζα (στο Ζούμπτσοφ)
  • Σελιζαρόφκα (στο Σελιζάροβο)

Ταμιευτήρες (από κατάντη στα ανάντη)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Βόλγα κατά τη Σοβιετική εποχή κατασκευάσθηκαν οι παρακάτω μεγάλοι υδροηλεκτρικοί ταμιευτήρες :

Ανθρώπινη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί Ορθόδοξοι ναοί και μοναστήρια βρίσκονται στις όχθες του Βόλγα

Τα κατάντη του Βόλγα, θεωρούμενα ευρέως λίκνο του Πρωτοϊνδοευρωπαϊκού πολιτισμού, εποικίστηκε από τους Ούννους και άλλα Τουρκικά φύλα την πρώτη χιλιετία μ.Χ., που αντικατέστησαν τους Σκύθες. Ο αρχαίος λόγιος Πτολεμαίος της Αλεξάνδρειας αναφέρει τον κάτω Βόλγα στη Γεωγραφία του (Βιβλίο 5, Κεφάλαιο 8, 2ος Χάρης της Ασίας). Τον ονομάζει Ρα, που ήταν το Σκυθικό όνομα του ποταμού. Ο Πτολεμαίος πίστευε ότι ο Ντον και ο Βόλγας μοιράζονταν τον ίδιο ανάντι κλάδο, που έρρεε από τα Υπερβόρεια Ορη.

Μεταγενέστερα η λεκάνη του ποταμού έπαιξε σημαντικό ρόλο στις μετακινήσεις των λαών από την Ασία στην Ευρώπη. Ενα ισχυρό κράτος, η Βουλγαρία του Βόλγα, άκμασε κάποτε εκεί όπου ο ποταμός Κάμα ενώνεται με το Βόλγα, ενώ η Χαζαρία έλεγχε τις χαμηλότερες περιοχές του ποταμού. Μερικές πόλεις του Βόλγα όπως το Ατίλ, το Σακσίν ή το Σαράι, ήταν από τις μεγαλύτερες στο μεσαιωνικό κόσμο. Ο ποταμός λειτουργούσε ως σημαντικός εμπορικός δρόμος, συνδέοντας τη Σκανδιναβία, τους Ρως και τη Βουλγαρία του Βόλγα με τη Χαζαρία και την Περσία.

Πϊνακας του Ιλιά Γεφίμοβιτς Ρέπιν Συρόμενες φορτηγίδες στο Βόλγα

Τους Χάζαρους αντικατέστησαν οι Κιπτσάκ, οι Κιμέκ (Τουρανικός λαός) και οι Μογγόλοι, που ίδρυσαν τη Χρυσή Ορδή στον κάτω ρου του Βόλγα. Αργότερα η αυτοκρατορία τους χωρίστηκε στο Χανάτο του Καζάν και σε εκείνο του Αστραχαν, που και τα δύο καταλήφθηκαν από τους Ρώσους κατά τους πολέμους Ρώσων-Καζάν του 16ου αιώνα. Τα βαθειά συναισθήματα του Ρωσικού λαού για τα ακούσματα του Βόλγα στην εθνική κουλτούρα και λογοτεχνία ξεκίνησαν με τη Διήγηση της Εκστρατείας του Ιγκόρ του 12ου αιώνα. Το Τραγούδι των Βαρκάρηδων του Βόλγα εόναι ένα από τα πολλά τραγούδια, τα αφιερωμένα στον εθνικό ποταμό της Ρωσίας.

Η κατασκευή των φραγμάτων την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης συχνά επεβαλλε τη μετεγκατάσταση μεγάλου αριθμού ανθρώπων καθώς και την καταστροφή της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Για παράδειγμα η πόλη Μόλογκα κατακλύστηκε από τα νερά λόγω της κατασκευής του Ταμιευτήρα Ριμπίνσκ (της μεγαλύτερης τότε τεχνητής λίμνης του κόσμου). Η κατασκευή του Ταμιευτήρα Ούγκλιχ προκάλεσε την κάλυψη με νερό αρκετών μοναστηριών με κτίσματα χρονολογούμενα από το 15ο και το 16ο αιώνα. Σε τέτοιες περιπτώσεις η οικολογική και πολιτιστική βλάβη ξεπερνούσε κάθε οικονομικό όφελος.

Συγκρούσεις του 20ού αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σοβιετικοί πεζοναύτες επιχειρούν στη δεξιά όχθη του Βόλγα.

Κατά το Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο και οι δύο πλευρές παρέταξαν πολεμικά πλοία στο Βόλγα. Το 1918 το "Βόλγκα Φλοτίλα" των Κόκκινων συμμετείχε στην καταδίωξη των Λευκών προς ανατολάς από το Μέσο Βόλγα στο Καζάν, στον Κάμα και τελικά στην Ουφά, στον ποταμό Μπελάγια.

Τα επομενα χρόνια η πόλη στη μεγάλη καμπή του Βόλγα, γνωστή σήμερα ως Βόλγκογκραντ, βίωσε τη Μάχη του Στάλινγκραντ, ίσως την πιο αιματηρή μάχη στην ανθρώπινη ιστορία, κατά την οποία οι Σοβιετικές και οι Γερμανικές δυνάμεις είχαν τελματωθεί σε μια αδιέξοδη μάχη για την πρόσβαση στον ποταμό. Ο Βόλγας ήταν (και ακόμη είναι) ζωτικός δρόμος μεταφοράς μεταξύ της κεντρικής Ρωσίας και της Κασπίας Θάλασσας, που παρέχει πρόσβαση στα κοιτάσματα πετρελαίου του Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν. Ο Χίτλερ σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει την πρόσβαση σε αυτά για περαιτέρω Γερμανικές επιχειρήσεις. Πέραν αυτού όποια πλευρά κατείχε και τις δύο πλευρές του ποταμού μπορούσε μέσω αυτού να μεταφέρει δυνάμεις για να καταστρέψει τις εχθρικές οχυρώσεις πέρα από τον ποταμό. Καταλαμβάνοντας τον ποταμό η Γερμανία του Χίτλερ θα μπορούσε να μεταφέρει εφόδια, όπλα και άνδρες στο βόρειο τμήμα της Ρωσίας. Συγχρόνως η Γερμανία θα μπορούσε να αποκλείσει οριστικά τη Σοβιετική Ενωση από αυτή την οδό μεταφοράς, εμποδίζοντας την πρόσβασή της σε πετρέλαιο και εφόδια μέσω του Περσικού Διαδρόμου. Για το λόγο αυτό έγιναν πολλές αμφίβιες στρατιωτικές επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια να απομακρύνουν τον αντίπαλο από τις όχθες του ποταμού. Στις μάχες αυτές η Σοβιετική Ενωση ήταν κυρίως η επιτιθέμενη πλευρά, ενώ τα Γερμανικά στρατεύματα τηρούσαν πιο αμυντική στάση, αν και το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων ήταν μάχες εκ του συστάδην, χωρίς σαφώς επιτιθέμενη ή αμυνόμενη πλευρά.

Εθνικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βόλγας στα Ορη Ζιγκούλι.

Ο πρώτος καταγεγραμμένος λαός στον ανω Βόλγα ήταν οι Μάρι και η δυτική εθνική ομάδα τους, ονόματι Μέρια. Τον 8ο και τον 9ο αιώνα άρχισε η Σλαβική εποίκηση από τους Ρως του Κιέβου. Οι Σλάβοι έφεραν στον άνω Βόλγα το Χριστιανισμό και τμήμα των ντόπιων πληθυσμών τον υιοθέτησε και σταδιακά έγιναν Ανατολικοί Σλάβοι. Το υπόλοιπο του λαού των Μαρί μετανάστευσε στη δυτική μακρινή ενδοχώρα. Με το πέρασμα αρκετών αιώνων οι Σλάβοι αφομοίωσαν τους αυτόχθονες Φιννικούς πληθυσμούς, όπως οι Μέρια και οι Μεσέρα.

Εκτός από τους Ούννους, τα πρώτα Τουρκικά φύλα έφτασαν τον 7ο αιώνα και αφομοίωσαν ορισμένους Φιννικούς και Ινδοευρωπαϊκούς πληθυσμούς στο μέσο και κάτω Βόλγα. Οι Χριστιανοί Τσουβάς και οι Μουσουλμάνοι Τάταροι είναι απόγονοι των πληθυσμών της μεσαιωνικής Βουλγαρίας του Βόλγα. Αλλη Τουρκική ομάδα, οι Νογκάις, κατοικούσαν παλιότερα στις στέπες του κάτω Βόλγα.

Η περιοχή του Βόλγα είναι πατρίδα μιας μικρής μειονοτικής ομάδας, των Γερμανών του Βόλγα. Η Αικατερίνη η Μεγάλη είχε εκδώσει το 1763 μια Διακήρυξη, προσκαλώντας όλους τους ξένους να έλθουν και να κατοικήσουν την περιοχή, προσφέροντάς τους πολλά κίνητρα. Και αυτό εν μέρει για να αναπτυχθεί η περιοχή αλλά επίσης και για να δημιουργηθεί μια ουδέτερη ζώνη μεταξύ των Ρώσων και των Μογγόλων στην Ανατολή. Λόγω των συνθηκών στα Γερμανικά εδάφη οι Γερμανοί ανταποκρίθηκαν στο μεγαλύτερο ποσοστό. Επί της Σοβιετικής Ενωσης μια λωρίδα της περιοχής μετατράπηκε στη Γερμανική Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βόλγα. Αρκετοί από τους Γερμανούς εκτελέστηκαν ή διεσπάρησαν σε όλη τη Σοβιετική Ενωση πριν και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ναυσιπλοΐα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βόλγας στο Βόλγκογκραντ
Σε ορισμένες θέσεις ο Βόλγας έχει βραχώδη δεξιά όχθη.

Ο Βόλγας, διαπλατυμένος για λόγους ναυσιπλοΐας με την κατασκευή τεράστιων φραγμάτων τα χρόνια της εκβιομηχάνισης του Ιωσήφ Στάλιν, έχει μεγάλη σημασία για την εσωτερική ναυσιπλοΐα και τις μεταφορές στη Ρωσία. Ολα τα φράγματα του ποταμού είναι εφοδιασμένα με δεξαμενές ανύψωσης της στάθμης του ώστε σκάφη σημαντικών διαστάσεων να μπορούν να ταξιδεύουν από την Κασπία Θάλασσα σχεδόν μέχρι το άνω άκρο του ποταμού. Η σύνδεση του Ποταμού Ντον με τη Μαύρη Θάλασσα είναι εφικτή με το Κανάλι Βόλγα-Ντον. Η σύνδεση με τις λίμνες του Βορρά (Λάντογκα και Ονέγκα, την Αγία Πετρούπολη και τη Βαλτική Θάλασσα είναι εφικτή με τον Υδατόδρομο Βόλγα-Βαλτικής και το εμπόριο με τη Μόσχα πραγματοποιείται με το ομώνυμο Κανάλι, που συνδέει τους ποταμούς Βόλγα και Μόσκοβα.

Οι υποδομές αυτές έχουν σχεδιασθεί για σκάφη σχετικά μεγάλης κλίμακας (διαστάσεις δεξαμενών 290 Χ 30 μέτρα στο Βόλγα, ελάχιστα μικρότερες σε μερικά από τα άλλα ποτάμια και κανάλια) και εκτείνονται σε πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Πολλές πρώην κρατικές, τώρα κυρίως ιδιωτικοποιημένες, εταιρείες διαθέτουν επιβατηγά και φορτηγά σκάφη στον ποταμό. Η Βολγκοτάνκερ, με πάνω από 200 πετρελαιοφόρα, είναι μια από αυτές.

Τα τελευταία χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι και σήμερα τα σιτηρά και το πετρέλαιο συνιστούν τις μεγαλύτερες εξαγωγές εμπορευμάτων που διακινούνται στο Βόλγα. Μέχρι πρόσφατα η πρόσβαση στους Ρωσικούς υδάτινους δρόμους επιτρεπόταν σε ξένα πλοία σε πολύ περιορισμένη κλίμακα. Οι αυξανόμενες επαφές μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας έχουν οδηγήσει σε νέες πολιτικές όσον αφορά την πρόσβαση στους εσωτερικούς Ρωσικούς υδάτινους δρόμους. Εκτιμάται ότι σύντομα θα επιτρέπονται σκάφη άλλων κρατών στους Ρωσικούς ποταμούς.

Δορυφορικές εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]