Βιτσέντζος Κορνάρος
| Βιτσέντζος Κορνάρος | |
|---|---|
 Εξώφυλλο από το έργο Η Θυσία του Αβραάμ, Βενετία, 1713 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βιτσέντζος Κορνάρος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 26 Μαρτίου 1553[1][2] Σητεία[3][1][2] |
| Θάνατος | 1613[1] Ηράκλειο[3][2] |
| Εθνικότητα | Έλληνες[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής[3][1][2] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ερωτόκριτος |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Ανδρέας Κορνάρος |
| Οικογένεια | Οικογένεια Κορνάρο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βιτσέντζος Κορνάρος (29 Μαρτίου 1553, Σητεία – 1613 ή 1614, Ηράκλειο) ήταν Κρητικός ποιητής της Ύστερης Βενετοκρατίας στο νησί. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας και νεοελληνικής λογοτεχνίας συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος «Ερωτόκριτος». Παλαιότερα θεωρούνταν και συγγραφέας του θρησκευτικού δράματος «Η Θυσία του Αβραάμ».
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πιο ασφαλείς πληροφορίες για την καταγωγή του Κορνάρου είναι αυτές που δίνει ο ποιητής στο τέλος του έργου του: αναφέρει το όνομα Βιτσέντζος, το οικογενειακό όνομα Κορνάρος, τόπο γέννησης τη Σητεία και το Κάστρο (Ηράκλειο), όπου παντρεύτηκε:
Κ' εγώ δε θε να κουρφευτώ κι αγνώριστο να μ' έχου
μα θέλω να φανερωθώ, κι όλοι να με κατέχου
Βιτσέντζος είν' ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος
που να βρεθή ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη,
εκεί 'καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρον επαντρεύτηκε σαν αρμηνεύγει η φύση,
το τέλος του έχει να γενή όπου ο Θεός ορίσει[5]
Παλαιότερα οι φιλόλογοι τοποθετούσαν την ζωή και την δράση του Κορνάρου γύρω στα μέσα του 17ου αι., πίστευαν δηλαδή ότι η Θυσία του Αβραάμ γράφτηκε το 1635, χρονιά που αναφέρεται στο χειρόγραφο, και ο Ερωτόκριτος αργότερα, μέχρι το 1645 ή το 1648, όταν άρχισε η πολιορκία του Ηρακλείου από τους Οθωμανούς. Μάλιστα ένα επεισόδιο του Ερωτόκριτου που αφηγείται την μονομαχία του Κρητικού με τον Καραμανίτη εθεωρείτο προσθήκη εκ των υστέρων, η οποία έγινε μάλλον κατά τα χρόνια του Βενετοτουρικού πολέμου και απηχούσε τους αγώνες των Κρητικών εναντίον των Οθωμανών. Αυτή η άποψη διατυπώνεται και σε παλαιότερες Ιστορίες της Νεοελληνικής λογοτεχνίας, όπως αυτή του Λίνου Πολίτη[6] και του Κ.Θ. Δημαρά[7].
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στην Τραπεζόντα της Σητείας, γιος του Ιάκωβου Κορνάρου καί της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. Ο αδερφός του, Ανδρέας Κορνάρος, είχε γράψει μια Ιστορία της Κρήτης που δεν εκδόθηκε ποτέ. Έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580 ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Εκεί έλαβε χώρα ο γάμος του με την Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε και δύο κόρες, την Ελένη και την Κατερίνα. Από το 1591 ανέλαβε διοικητικά αξιώματα, ενώ κατά την διάρκεια της πανούκλας (1591-1593) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη. Υπήρξε επίσης μέλος ενός λογοτεχνικού συλλόγου, της Ακαδημίας των Παράξενων, που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας, επίσης συγγραφέας. Πέθανε στον Χάνδακα το 1613 ή το 1614 από άγνωστη αιτία και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Αυτή η άποψη έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους μελετητές[8].
Έργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εργογραφία του Κορνάρου:
- Ερωτόκριτος, έμμετρη μυθιστορία
- Η Θυσία του Αβραάμ, θρησκευτικό αφηγηματικό δράμα (παραδίδεται ανώνυμο αλλά παλαιότερα θεωρούνταν έργο του Κορνάρου)
Μνημείο Βιτσέντζου Κορνάρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο κέντρο της Σητείας υπάρχει γλυπτό το οποίο είναι αφιερωμένο στον Σητειακό ποιητή Βιτσέντζο Κορνάρο και έχει κατασκευαστεί από τον γλύπτη Θωμά Θωμόπουλο.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1983. vincenzo-corner. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12261227v. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 BiblioNet. 426. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12261227v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, επιμέλεια Στ. Αλεξίου, Εστία, Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 1995
- ↑ Λ.Πολίτη, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας, Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα 1978, σελ. 78
- ↑ Κ. Θ. Δημαράς, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Ίκαρος, Αθήνα 1975 (6η έκδοση), σελ. 81
- ↑ D. Holton, Λογοτεχνία και κοινωνία στην Κρήτη της Αναγέννησης, σελ. 369, Στ. Αλεξίου, «Εισαγωγή» στο Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Ερμής, Αθήνα 1995, σελ.ιστ΄-ιζ΄
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|