Βασιλείς της Μακεδονίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασιλεύς της Μακεδονίας
Πρώην Μοναρχία
Ο Ήλιος της Βεργίνας όπως αποικονίζεται στη λάρνακα του Φιλίππου Β'
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο πιο διάσημος Μακεδόνας βασιλιάς
Πρώτος μονάρχης Περδίκκας Α'
Τελευταίος μονάρχης Περσέας
Τίτλος Βασιλιάς των Μακεδόνων, Βασιλεύς
Επίσημη κατοικία Αιγές, Πέλλα και Δημητριάς
Έναρξη μοναρχίας π. 650 π.Χ.
Λήξη μοναρχίας 168 π.Χ.

Η Μακεδονία κυβερνιόταν διαρκώς από βασιλείς από την ίδρυσή της γύρω στα μέσα του 7ου π.Χ. μέχρι την κατάκτησή της από τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία το 168 π.Χ. Η βασιλεία στη Μακεδονία, ο πρώτος μαρτυρημένος πολιτικός θεσμός της, ήταν κληρονομικός, αποκλειστικά ανδρικός και χαρακτηριζόταν από δυναστική πολιτική.

Οι πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή των Αργεάδων, της ιδρυτικής δυναστείας της Μακεδονίας, είναι λίγες και συχνά αντιφατικές. Οι ίδιοι οι Αργεάδες ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τον βασιλικό οίκο του Άργους, τους Τημενίδες, αλλά αυτή η ιστορία αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από κάποιους σύγχρονους μελετητές ως μια πιθανή μυθοπλασία του 5ου αιώνα π.Χ. Είναι ίσως πιθανότερο ότι οι Αργεάδες πρωτοεμφανίστηκαν είτε ως μέρος μιας βόρειας Ελληνικής φυλής που ζούσε κοντά στο όρος Βέρμιον, η οποία, ενδεχομένως υπό την εξουσία του Περδίκκα, υπέταξε γειτονικές περιοχές, είτε, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ανήκαν σε μια δωρική φυλή που αρχικά κατοικούσε στην Πίνδο.[1] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας τους, η Μακεδονία όχι μόνο θα κυριαρχήσει στην Ελλάδα, αλλά και θα αναδειχθεί σε ένα από τα ισχυρότερα κράτη του αρχαίου κόσμου με την κατάκτηση της Περσικής Αυτοκρατορίας υπό τον Μέγα Αλέξανδρο. Ωστόσο, ο πρόωρος θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π. Χ. προκάλεσε μια σειρά εμφύλιων πολέμων και αντιβασιλέων για τον νεαρό γιο του Αλέξανδρο Δ', οδηγώντας τελικά στην πτώση της δυναστείας των Αργεάδων.

Ο Κάσσανδρος, ο φαινομενικός αντιβασιλέας των Μακεδόνων, δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Δ' το 310 π.Χ. και εγκατέστησε τους Αντιπατρίδες ως κυβερνώντα οίκο. Ωστόσο, η δυναστεία τους ήταν βραχύβια, καθώς ο θάνατός του το 297 π.Χ. προκάλεσε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των γιων του που αποσταθεροποίησε περαιτέρω το βασίλειο. Τις επόμενες δεκαετίες υπήρξε μια ταχεία και βίαιη διαδοχή Επιγόνων από διάφορες δυναστείες, που διεκδικούσαν τον μακεδονικό θρόνο. Το χάος αυτό συνεχίστηκε μέχρι το θάνατο του Πύρρου το 272 π.Χ. και την επικράτηση των Αντιγονιδών υπό τον Αντίγονο Β' Γονατά.

Μετά από δεκαετίες συνεχών συγκρούσεων, οι Αντιγονίδες είδαν την προσωρινή ανανέωση της τύχης του βασιλείου, αλλά καταστράφηκαν από τη Ρώμη μετά την ήττα του Περσέα στη Μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ.. Μετά την ήττα του Περσέα στην Μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ., η Μακεδονία διαιρέθηκε σε τέσσερις αυτοδιοικούμενες μερίδες υπό ρωμαϊκή κυριαρχία. Το 150 π.Χ., ο Ανδρίσκος ισχυρίστηκε ότι ήταν γιος του Περσέα, και διεκδίκησες το θρόνο της Μακεδονίας ως Φίλιππος ΣΤ΄. Τούτο οδήγησε στον Τέταρτο Μακεδονικό Πόλεμο στον οποίο ο Ανδρίσκος ηττήθηκε και η Μακεδονία προσαρτήθηκε στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία το 148 π.Χ.

Δυναστεία των Αργεαδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυναστεία των Αντιπατριδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυναστεία των Αντιγονιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ηρόδοτος. Ιστορίαι, 1.56.2–3.
  2. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1971, τ. Β', σ. 237
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1971, τ. Β', σ. 239