Αποχέτευση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
αποχέτευση στην αρχαία Αθήνα

Η αποχέτευση είναι η υποδομή που απομακρύνει τα λύματα ή και την (επιφανειακή ή όχι) απορροή ομβρίων από κατοικημένες περιοχές. Συνήθως καταλήγει στην είσοδο μιας μονάδας επεξεργασίας λυμάτων ή και σε κάποιο σημείο απόρριψής τους στο περιβάλλον. Είναι ένα σύστημα σωληνώσεων, φρεατίων, υπονόμων, θαλάμων (προσωρινής) συγκέντρωσης,  κ.τ.λ., που απομακρύνει όμβρια ύδατα ή και λύματα, αστικά ή και βιομηχανικά. Ανάλογα με τον ορισμό της, η αποχέτευση διαφέρει ή συμπίπτει με το σύστημα απορροής ομβρίων. Τυπικά διαφέρουν, αλλά συχνά συγχέονται μεταξύ τους, γιατί τα ομώνυμα συστήματα, άλλοτε είναι διαφορετικά, αλλά συνηθέστερα συμπίπτουν[1], συνήθως ανάλογα με το κατά πόσο χρήσιμα θεωρούνται για μια περιοχή τα όμβρια ύδατα για κάποιες εφαρμογές.

Πτυχές σχεδιασμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κύριο τμήμα ενός συστήματος αποχέτευσης αποτελείται από μεγάλους σωλήνες (π.χ. υπονόμους ή υγειονομικούς υπονόμους) που μεταφέρουν λύματα ή και όμβρια ύδατα από τα σημεία παραγωγής ή συλλογής τους σε κάποιο σημείο διαχείρησης, επεξεργασίας ή και απόρριψης στο περιβάλλον. Οι τύποι αποχετεύσεων περιλαμβάνουν:

  • Συνδυασμένους υπονόμους.
  • Υγειονομικούς υπονόμους.
  • Απλοποιημένη απορροή ομβρίων.
  • Απορροή ομβρίων υπερχείλισης
  • Αποχέτευση ακαθάρτων.
  • Αποχέτευση νερών υδροφόρου ορίζοντα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «sewerage - definition of sewerage in English from the Oxford dictionary». oxforddictionaries.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2016.