Αγία Έδρα
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
| Αγία Έδρα Sancta Sedes | ||
|---|---|---|
| ||
| Ρώμη, Ιταλία Βατικανό | ||
| Λατινικά (επίσημη) Γαλλικά (διπλωματική) Ιταλικά (εργασιών) | ||
Τύπος | Επισκοπική έδρα | |
Ηγέτες | ||
| - Επίσκοπος Ρώμης | Φραγκίσκος | |
| - Υπουργός Εξωτερικών | Πιέτρο Παρολίν | |
| Ίδρυση Νομική υπόσταση | Νομικό πρόσωπο διεθνούς δικαίου | |
| - Διακονία του Πέτρου - Τέλος της ΔΡΑ - Κατάληψη της Ρώμης Συνθήκη του Λατερανού | π. 40 480 1870 1929 | |
| • Σύνολο | 881 km2 | |
Η Αγία Έδρα (λατινικά:Sancta Sedes, ιταλικά:Santa Sede) είναι η επισκοπική δικαιοδοσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Ρώμη. Το πρωτείο της Ρώμης καθιστά τον επίσκοπο, κοινώς γνωστό ως Πάπα, παγκόσμιο ηγέτη της εκκλησίας. Αφότου η Ρώμη είναι η επιφανής επισκοπική έδρα της Εκκλησίας, περιέχει την κεντρική κυβέρνηση της εκκλησίας, περιλαμβανομένων διαφόρων υπηρεσιών απαραίτητων για τη διοίκηση. Διπλωματικά, η Αγία Έδρα δρα και ομιλεί για το σύνολο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αναγνωρίζεται επίσης από άλλα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου ως κυρίαρχη οντότητα, με επικεφαλής τον Πάπα, με την οποία μπορούν να διατηρούνται διπλωματικές σχέσεις.[1][2]
Συχνά λανθασμένα αναφερόμενη ως "το Βατικανό", η Αγία Έδρα δεν είναι η ίδια οντότητα με το Κράτος της Πόλης του Βατικανού, το οποίο άρχισε να υπάρχει μόλις το 1929· η Αγία Έδρα, η επισκοπική έδρα της Ρώμης, ανάγεται στις πρώτες Χριστιανικές εποχές. Οι πρεσβευτές διαπιστεύονται επίσημα όχι στο Κράτος της Πόλης του Βατικανού αλλά στην "Αγία Έδρα", και οι παπικοί αντιπρόσωποι σε κράτη και διεθνείς οργανισμούς αναγνωρίζονται ως αντιπρόσωποι της Αγίας Έδρας, όχι του Κράτους της Πόλης του Βατικανού.
Μολονότι όλες οι επισκοπικές έδρες θεωρούνται "αγίες", η έκφραση "η Αγία Έδρα" (χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση) κανονικά χρησιμοποιείται σε διεθνείς σχέσεις (και στο κανονικό δίκαιο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας)[3] για την αναφορά στην Έδρα της Ρώμης ως κεντρικής κυβέρνησης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάθε επισκοπική έδρα θεωρείται ιερή. Στα ελληνικά, το επίθετο ἱερά χρησιμοποιείται πάντα σε όλες αυτές τις έδρες ως αυτονόητο. Στη Δύση, το επίθετο δεν προστίθεται συνήθως, αλλά αποτελεί μέρος ενός επίσημου τίτλου δύο εδρών: εκτός από τη Ρώμη, η Επισκοπή του Μάιντς (πρώην Αρχιεπισκοπή του Μάιντς), η οποία ήταν επίσης εκλεκτορική και primatial βαθμίδα, φέρει τον τίτλο "της Αγίας Έδρας του Μάιντς" (Λατινικά: Sancta Sedes Moguntina).
Ο όρος "see" που χρησιμοποιείται στα αγγλικά προέρχεται από τη λατινική λέξη "sedes", που σημαίνει "έδρα", η οποία αναφέρεται στον Επισκοπικό θρόνο (καθέδρα). Ο όρος "Αποστολική Έδρα" μπορεί να αναφέρεται σε οποιαδήποτε έδρα που ιδρύθηκε από έναν από τους Αποστόλους, αλλά, όταν χρησιμοποιείται με το οριστικό άρθρο, χρησιμοποιείται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία για αναφορά ειδικά στην έδρα του Επισκόπου Ρώμης, τον οποίο αυτή η εκκλησία θεωρεί διάδοχο του Αγίου Πέτρου, του Πρίγκιπα των Αποστόλων.[4]
Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πάπας κυβερνά τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μέσω της Ρωμαϊκής Κούρια. Η Ρωμαϊκή Κούρια αποτελείται από ένα σύμπλεγμα αξιωμάτων το οποίo διαχειρίζεται τα εκκλησιαστικά ζητήματα στο ύψιστο επίπεδο, περιλαμβανομένης της Γραμματείας του Κράτους, εννέα Congregations, τριών Δικαστηρίων, ένδεκα Ποντιφικών Συμβουλίων και επτά Ποντιφικών Επιτροπών. Η Γραμματεία του Κράτους, υπό τον Καρδινάλιο Γραμματέα του Κράτους, διευθύνει και συντονίζει την Κούρια. Ο τωρινός κάτοχος, Καρδινάλιος Ταρκίζιο Μπερτόνε, είναι το αντίστοιχο του πρωθυπουργού στην Αγία Έδρα. Ο Αρχιεπίσκοπος Ντομινίκ Μαμπέρτι, Γραμματέας του Τομέα για τις Σχέσεις με τα Κράτη της Γραμματείας του Κράτους, ενεργεί ως υπουργός εξωτερικών της Αγίας Έδρας. Ο Μπερτόνε και ο Μαμπέρτι ανέλαβαν τα αξιώματα τους από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ τον Σεπτέμβριο του 2006.
Η Γραμματεία του Κράτους είναι το μόνο σώμα της Κούρια που βρίσκεται μέσα στην Πόλη του Βατικανού. Τα άλλα βρίσκονται σε κτίρια σε διαφορετικά μέρη της Ρώμης τα οποία έχουν εξωεδαφικά δικαιώματα παρόμοια με αυτά των πρεσβειών.
Θέση στο διεθνές δίκαιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγία Έδρα έχει αναγνωριστεί, στην κρατική πρακτική και στα γραπτά των σύγχρονων νομικών μελετητών, ως υποκείμενο του δημόσιου διεθνούς δικαίου, με δικαιώματα και καθήκοντα ανάλογα εκείνων των κυρίαρχων κρατών. Αν και η Αγία Έδρα, ως διακριτή από το Κράτος της Πόλης του Βατικανού, δεν εκπληρώνει τα παλαιόθεν επιβεβλημένα κριτήρια κρατικής υπόστασης στο διεθνές δίκαιο —να έχει μόνιμο πληθυσμό, ορισμένο έδαφος, μια σταθερή κυβέρνηση και την δυνατότητα να εισέρχεται σε σχέσεις με άλλα κράτη[5]— η κατοχή πλήρους νομικής προσωπικότητας στο διεθνές δίκαιο φαίνεται από το γεγονός ότι διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με 180[6] κράτη, ότι είναι κράτος-μέλος[7] σε διάφορες διακυβερνητικές διεθνείς οργανώσεις, και ότι: "είναι σεβαστή από την διεθνή κοινότητα των κυρίαρχων Κρατών και αντιμετωπίζεται ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και να εμπλέκεται σε δεσμευτικές συμφωνίες με ένα, αρκετά ή πολλά κράτη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο οι οποίες είναι ευρέως προσανατολισμένες στην εγκαθίδρυση και την διατήρηση της ειρήνης στον κόσμο."[8]
Διπλωματία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περαιτέρω πληροφορίες:Διπλωματικές αποστολές της Αγίας Έδρας, Η Αγία Έδρα και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, και Πολύπλευρη εξωτερική πολιτική της Αγίας Έδρας
Από την μεσαιωνική περίοδο, η επισκοπική έδρα της Ρώμης έχει αναγνωριστεί ως κυρίαρχη οντότητα. Η Αγία Έδρα (όχι το Κράτος της Πόλης του Βατικανού) διατηρεί επίσημες διπλωματικές σχέσεις με 180 κυρίαρχα κράτη,[6] και επίσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας, καθώς και διπλωματικές σχέσεις ειδικού χαρακτήρα με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.[9][10] 69 από τις διπλωματικές αποστολές που είναι διαπιστευμένες στην Αγία Έδρα, βρίσκονται στη Ρώμη.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Text taken directly from https://web.archive.org/web/20091021064108/http://www.fco.gov.uk/en/travel-and-living-abroad/travel-advice-by-country/country-profile/europe/holy-see/ (viewed on 14 December 2011), on the website of the British Foreign & Commonwealth Office.
- ↑ Η ανεξαρτησία της Αγίας Έδρας έχει αναγνωρισθεί ρητά σε πολλές διεθνείς συμφωνίες και τονίζεται ειδικά στο άρθρο 2 της Συνθήκης του Λατερανού της 11ης Φεβρουαρίου 1929, στην οποία «η Ιταλία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Αγίας Έδρας στο διεθνές πεδίο ως εγγενή ιδιότητα της φύσης του, σε συμμόρφωση με την παράδοσή του, και τις απαιτήσεις της αποστολής του στον κόσμο».
- ↑ Code of Canon Law, canon 361, Code of Canons of the Eastern Churches, canon 48
- ↑ [1] St. Peter, Prince of the Apostles
- ↑ These criteria for statehood were first authoritatively enunciated at the Montevideo Convention on Rights and Duties of States, signed by American states on 26 December 1933.
- ↑ 6,0 6,1 Website Holy See and for the most recent establishment of diplomatic relations with South Sudan (situation since 22 February 2013) Αρχειοθετήθηκε 2013-11-04 στο Wayback Machine.
- ↑ e.g. IAEA, OSCE, IOM Αρχειοθετήθηκε 2007-12-12 στο Wayback Machine.
- ↑ Robert Araujo and John Lucal, Papal Diplomacy and the Quest for Peace, the Vatican and International Organizations from the early years to the League of Nations, Sapienza Press (2004), ISBN 1-932589-01-5, p. 16. See also James Crawford, The Creation of States in International Law, (1979) p. 154.
- ↑ Bilateral and Multilateral Relations of the Holy See. The Vatican. (31 May 2007). Retrieved on 11 September 2011.
- ↑ «179 states have full diplomatic relations with the Holy See». Zenit News Agency. 11 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2012.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Köck, Heribert F. (1975). Die Völkerrechtliche Stellung Des Heiligen Stuhls: Dargestellt an Seiner Beziehungen Zu Staaten Und Internationalen Organisationen. Berlin: Duncker und Humblot. ISBN 3-428-03355-8.
- Köck, Heribert F. (1995). «Holy See». Στο: Bernhardt, Rudolf· Macalister-Smith, Peter. Max Planck Encyclopedia of Public International Law. 2. Amsterdam: North-Holland. ISBN 0-444-86245-5.
- La Due, William J. (1999). The Chair of Saint Peter: A History of the Papacy. Maryknoll, N.Y: Orbis Books. ISBN 1-57075-249-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Holy See
- The Holy See News Portal (News.va) Αρχειοθετήθηκε 2011-06-28 στο Wayback Machine.
- YouTube Vatican Channel
- Primacy of the Apostolic See
- CIA World Factbook on Holy See Αρχειοθετήθηκε 2010-07-11 στο Wayback Machine.
- Between Venus and Mars, the Church of Rome Chooses Both—The Holy See’s geopolitics analyzed in the light of the dominant doctrines
- The Holy See in the course of time, from an Orthodox perspective
|