Ίμρε Κέρτες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ίμρε Κέρτες
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Kertész Imre (Ουγγρικά)
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1929[1][2][3]
Βουδαπέστη[4][2]
Θάνατος31 Μαρτίου 2016 (86 ετών)
Βουδαπέστη[5]
Αιτία θανάτουνόσος του Πάρκινσον
Τόπος ταφήςFiumei Street Cemetery
ΕθνικότηταΟύγγρος, εβραϊκής καταγωγής
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΟυγγρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυγγρικά[6][7][8]
Γερμανικά[8]
ΣπουδέςMadách Imre High School (έως 1948)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[9]
μεταφραστής
μυθιστοριογράφος
δημοσιογράφος
σεναριογράφος
Αξιοσημείωτο έργοFatelessness[10]
Liquidation
Οικογένεια
ΣύζυγοςAlbina Vas (έως 1995)
Magda Ambrus (1996–2016)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (2002)[11][12][13]
Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες (2001)
βραβείο Κόσουτ (1997)
Βραβείο Χέρντερ (2000)
Μεγαλός Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (2004)
Μετάλλιο Έρνστ Ρόιτερ (2006)
Literaturpreis des Landes Brandenburg (1995)
Sándor Márai Prize (1996)
Milán Füst Prize (1983)
Tibor Déry Prize (1989)
Friedrich-Gundolf-Preis (1997)
Τάξη του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας (2014)[14]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ουγγαρίας (2003)
Adelbert von Chamisso Prize (2001)
Μετάλλιο Γκαίτε (2004)[15]
επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (2005)
Jean Améry award (2009)
Βραβείο Βιβλίου Λάιπζιγκερ (1997)
Marion Samuel Prize (2007)[16]
Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας[17]
Επίτιμος πολίτης της Βουδαπέστης (2002)
Jeanette Schocken Prize
Jeanette Schocken Prize (1997)[18]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ίμρε Κέρτες (Imre Kertész, 9 Νοεμβρίου 1929 - 31 Μαρτίου 2016) ήταν Ούγγρος συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής, επιζών του Ολοκαυτώματος, που βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2002 καθώς με το έργο του «αναδεικνύει την εύθραυστη ατομική εμπειρία απέναντι στη βάρβαρη αυθαιρεσία της ιστορίας».

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κέρτες γεννήθηκε το 1929 στη Βουδαπέστη. Το 1944, σε ηλικία 14 ετών, συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς και αργότερα στο Μπούχενβαλντ. Μετά την απελευθέρωση, ο Κέρτες εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα, αλλά απολύθηκε το 1951 μετά την επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Έζησε πολλά χρόνια στη Γερμανία, όπου εργάστηκε ως μεταφραστής (μετέφρασε στα ουγγρικά έργα των Φρόυντ, Νίτσε, Χόφμανσταλ, Σνίτσλερ, Βίντγκενσταϊν κ.ά.). Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να ξαναγράφει και να εκδίδει μυθιστορήματα. Έζησε στο Βερολίνο, ωστόσο συνέχισε να γράφει στα ουγγρικά και να συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους της Ουγγαρίας.

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο (1975), στο οποίο περιγράφεται η εμπειρία ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ορισμένοι υποστήριξαν ότι είναι αυτοβιογραφικό, ο ίδιος όμως το αρνήθηκε, αν και είναι εμπνευσμένο από τα προσωπικά του βιώματα. Το βιβλίο αυτό χαρακτηρίστηκε από Γερμανούς κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του αιώνα μας και έκανε γνωστό τον Κέρτες.

Άλλα έργα του, που μεταφράστηκαν και στα Ελληνικά: Το φιάσκο (1988), Η αγγλική σημαία (1990), Καντίς για ένα αγέννητο παιδί (1990), Ημερολόγιο της γαλέρας (1992), Εγώ, ένας άλλος (1997), Εκκαθάριση, Φάκελος Κ. Εξέδωσε επίσης συλλογές δοκιμίων (Το Ολοκαύτωμα ως πολιτισμός (1993) και Η εξόριστη γλώσσα (2001)) και έγραψε ένα μυθιστορηματικό ημερολόγιο σε δύο μέρη που καλύπτει τις περιόδους από το 1961 έως το 1991 και το από το 1991 μέχρι το 1995.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2002 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Σύμφωνα με την Σουηδική Ακαδημία, ο Ίμρε Κέρτες «εξερευνά τις πιθανότητες του να συνεχίσει κανείς να ζει και να σκέφτεται ως άτομο σε μια εποχή που η υποταγή του ανθρώπου σε κοινωνικές δυνάμεις γίνεται ολοκληρωτική». Για τον Κέρτες, το Άουσβιτς αποτελεί την απόλυτη αλήθεια σχετικά με την ανθρώπινη εξαθλίωση στην σύγχρονη εποχή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Digital Literary Academy. pim.hu/object.4D321724-26BA-439E-B097-2DBE8CBB5323.ivy.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 160318788. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. www.hirado.hu/2016/03/31/meghalt-kertesz-imre/.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12356611r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000603353. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. 8,0 8,1 CONOR.SI. 7505251.
  9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/88093. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. Digital Literary Academy. pim.hu/object.0AEEC415-C7D9-4EA3-9D1E-FCB128C0EBBF.ivy.
  11. www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/2002/press.html. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2015.
  12. Digital Literary Academy. pim.hu/object.DED18C31-B471-4BFA-9EB4-057B7D139062.ivy.
  13. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  14. magyarnemzet.hu/belfold/kertesz-imre-es-rubik-erno-kap-szent-istvan-rendet-1242997.
  15. www.goethe.de/resources/files/pdf290/liste_preistraegerinnen_goethe-medaille_1955-20222023.pdf.
  16. www.sta.si/1204091/nobelovec-imre-kertesz-dobitnik-nagrade-marion-samuel.
  17. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
  18. jeanette-schocken-preis.de?p=28.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, τόμος 28.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]