Έμιλι Ντίκινσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έμιλι Ντίκινσον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Emily Dickinson (Αγγλικά)
Γέννηση10  Δεκεμβρίου 1830[1][2][3]
Άμερστ[4][5]
Θάνατος15  Μαΐου 1886[1][2][3]
Άμερστ[6][4][5]
Αιτία θανάτουΝόσος του Μπράιτ[4]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[4]
Τόπος ταφήςAmherst West Cemetery[4]
ΚατοικίαΆμερστ[7][4]
Σάουθ Χάντλι (1847–1848)
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά[4]
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[8][9]
ΣπουδέςΚολέγιο του Όρους Χόλιοκ (1847–1848)[4]
Amherst Academy (1840–1847)
Wilbraham & Monson Academy
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[4][10][11]
ποιήτρια[12][4][13]
κηπουρός
Επηρεάστηκε απόΡαλφ Ουάλντο Εμερσον[4]
Οικογένεια
ΓονείςΈντουαρντ Ντίκινσον[4] και Έμιλι Νόρκρος[12][4]
ΑδέλφιαΛαβιάνα Νόρκρος Ντίκινσον (νεότερη αδελφή)[4]
William Austin Dickinson (μεγαλύτερος αδελφός)[4]
ΣυγγενείςMartha Dickinson Bianchi (ανιψιά)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςNational Women's Hall of Fame (1973)[14][4]
Ιστότοπος
www.emilydickinson.org
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Έμιλυ Ελίζαμπεθ Ντίκινσον (αγγλ. Emily Elizabeth Dickinson, 10 Δεκεμβρίου 1830 - 15 Μαΐου 1886) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται, μαζί με τον Ουώλτ Ουίτμαν, από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα[15]. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και το θάνατό της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έμιλυ Ελίζαμπεθ Ντίκινσον γεννήθηκε το 1830 στο Άμερστ της Μασαχουσέτης. Ο πατέρας της ποιήτριας, Έντουαρντ Ντίκινσον, είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και εργαζόταν ως δικηγόρος στο Άμερστ της Μασαχουσέτης, ενώ αργότερα εκλέχθηκε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Συγκλήτου της πολιτείας και μέλος του Αμερικάνικου Κογκρέσου. Στις 6 Μαΐου 1828, παντρεύτηκε την Έμιλυ Νόρκρος και έκαναν τρία παιδιά: τον Ουίλλιαμ Ώστιν, την Έμιλυ Ελίζαμπεθ και τη Λαβίνια Νόρκρος, η οποία ήταν και αυτή που ανακάλυψε το έργο της αδερφής της, το συγκέντρωσε και το εξέδωσε μετά το θάνατό της.

Η Έμιλυ Ντίκινσον προερχόταν από μια οικογένεια με ρίζες στη Νέα Αγγλία: οι πρόγονοί της έφτασαν στη Αμερική κατά το πρώτο μεταναστευτικό πουριτανικό κύμα. Συνεπώς, η αυστηρή προσήλωση της οικογένειάς της στον Προτεσταντισμό επηρέασε και το έργο της ποιήτριας.

Η Έμιλυ έζησε απομονωμένη στο δωμάτιό της μέχρι το θάνατό της. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι κι ερχόταν σε επαφή με ελάχιστους ανθρώπους, οι οποίοι όμως την επηρέασαν σε μέγιστο βαθμό στην ποίηση και το τρόπο σκέψης της. Το 1854, γνώρισε τον πάστορα Τσαρλς Ουόντσγορθ σε ένα ταξίδι στην Φιλαδέλφεια. Ορισμένοι κριτικοί πιστεύουν ότι οι ρομαντικοί στίχοι των ποιημάτων της τα επόμενα χρόνια προέρχονταν από τον πλατωνικό έρωτά της για τον πάστορα, ωστόσο η ίδια τον αποκαλούσε "τον πιο κοντινό της άνθρωπο πάνω στη γη"[16].

Ποίηση και επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αδέρφια της Έμιλυ δεν ήταν μόνο η οικογένειά της, αλλά και οι σύντροφοι στις πνευματικές ενασχολήσεις της. Η ποίησή της αντανακλά τη μοναξιά που ένιωθε η ίδια, αλλά και στιγμές έμπνευσης που δίνουν ίσως μια αίσθηση ευτυχίας. Επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το θρησκευτικό συντηρητισμό της οικογένειάς της, αλλά και του αστικού πουριτανικού περιβάλλοντος της πόλης όπου ζούσε, ενώ φαίνεται να αντλεί επιρροές και από τους Άγγλους Μεταφυσικούς ποιητές του 17ου αιώνα. Θαύμαζε τον Τζον Κητς, τον Ρόμπερτ Μπράουνινγκ και Ελίζαμπεθ Μπάρρετ Μπράουνινγκ.

Η Ντίκινσον ήταν ιδιαίτερα παραγωγική στον αριθμό των ποιημάτων της, που ξεπερνούν τα 800 και συχνά τα έστελνε μέσω αλληλογραφίας σε φίλους της, ωστόσο δεν αναγνωρίστηκε ευρέως κατά τη διάρκεια της ζωής της. Πέθανε στο Άμερστ το 1886 σε ηλικία 55 ετών και ο πρώτος τόμος ποιημάτων της εκδόθηκε μετά θάνατον το 1890 κι ο τελευταίος το 1955.

Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φύση: Ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον, Άννα Δασκαλοπούλου, Αθήνα: Ειδική Εκδοτική 1995
  • Ποιήματα, επιλογή - μετάφραση Αγγελική Σιδηρά, Αθήνα: Ερμείας 1996
  • Επι-γράμματα, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κώστας Ιωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2000
  • Emily Dickinson: Ἡ ποιήτρια τῶν ἑπομένων ἐποχῶν, επιλογή και μετάφραση ποιημάτων, πρόλογος και σχόλια Κώστας Ιωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2000
  • Ζωή: Ποιήματα, μετάφραση Άννα Δασκαλοπούλου, Αθήνα: Ζαχαρόπουλος 2003
  • Το μέγα ύδωρ: Εικοσιεπτά ποιήματα, μετάφραση - πρόλογος Διονύσης Καψάλης, Αθήνα: Άγρα 2004
  • 44 ποιήματα και 3 γράμματα, επιλογή - μετάφραση - σχολιασμός - επίμετρο Ερρίκος Σοφράς, Αθήνα: Το Ροδακιό 2005
  • Μιά ὥρα εἶναι μιά θάλασσα: Τά ὀλιγόστιχα, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κώστας Ιωάννου, Κορωπί: Κρωπία 2005
  • Αγάπη: Ποιήματα, μετάφραση Άννα Δασκαλοπούλου; ζωγραφική Θανάσης Καραμήτας, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος 2005
  • Τό ἀνεξάντλητα Σημαῖνον: 91 ποιήματα, επιλογή - μετάφραση - πρόλογος Έλλη Συναδινού, Αθήνα: Ιδεόγραμμα 2006
  • Επειδή Δεν Άντεχα να Ζήσω Φωναχτά, Ποιήματα και επιστολές, επιμέλεια: Λιάνα Σακελλίου, μετάφραση: Λιάνα Σακελλίου, Άρτεμις Γρίβα, Φρόσω Μαντά, Αθήνα, Gutenberg 2013

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11900123s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6k0750t. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 79266. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 www.biography.com/people/emily-dickinson-9274190. Ανακτήθηκε στις 4  Σεπτεμβρίου 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 12735. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. ↑ asteria.fivecolleges.edu/findaids/amherst/ma167.html. Ανακτήθηκε στις 17  Απριλίου 2017.
  7. ↑ asteria.fivecolleges.edu/findaids/amherst/ma167.html.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11900123s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ CONOR.SI. 48225635.
  10. ↑ «American Women Writers» (Αγγλικά) 1979.
  11. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 291.
  13. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/50623. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. ↑ www.womenofthehall.org/inductee/emily-dickinson/. Ανακτήθηκε στις 17  Απριλίου 2017.
  15. ↑ Ford(1966),122
  16. ↑ Habegger(2001),330.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έμιλι_Ντίκινσον&oldid=10492817"