Άππιος Κλαύδιος Καίκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άππιος Κλαύδιος Καίκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Appius Claudius Caecus (Λατινικά)
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ.
ΠαρατσούκλιCaecus
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[1]
ποιητής[2]
Ρωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΆππιος Κλαύδιος Ρούσος
Πόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ[3][4][5]
Γάιος Κλαύδιος Κένθων[4][6]
Κλαυδία
Τιβέριος Κλαύδιος Νέρων[4][7]
ΓονείςGaius Claudius Crassus Inrelligensis
ΑδέλφιαΆππιος Κλαύδιος Καύδηξ[3][4][8]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας[3]
ρωμαίος δικτάτωρ
Αγορανόμος (Aedilis)
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[9]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (307 π.Χ.)[9][3][10]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (296 π.Χ.)[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άππιος Κλαύδιος Καίκος (λατινικά: Appius Claudius Caecus, περ. 340 π.Χ. - 273 π.Χ.), ήταν ένας Ρωμαίος πολιτικός με καταγωγή από πλούσια οικογένεια πατρικίων. Το όνομα «Caecus» σημαίνει «ο τυφλός», και του αποδόθηκε όταν έχασε το φως του, σύμφωνα με τον Τίτο Λίβιο εξαιτίας μιας κατάρας. Είναι γνωστός ως κατασκευαστής του πρώτου υδραγωγείου της Ρώμης, καθώς και της περίφημης «Αππίας Οδού». Υπηρέτησε δυο φορές ως ύπατος και άσκησε φιλολαϊκή πολιτική, κάνοντας κάποια πολιτικά δικαιώματα προσβάσιμα στους μη προνομιούχους. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνία και τη ρητορική, ενώ καθιέρωσε αλλαγές στην ορθογραφία των λατινικών.

Έργο ως τιμητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης της πόλης της Ρώμης. Με κόκκινο τονίζεται η διαδρομή της Aqua Appia, του πρώτου υδραγωγείου που ιδρύθηκε ποτέ στη Ρώμη από τον Άππιο Κλαύδιο Καίκο.

Ο Άππιος Κλαύδιος Καίκος ήταν γιος του Γάιου Κλαύδιου Κράσσου, δικτάτορα κατά το έτος 337 π.Χ.,[11] ο οποίος με τη σειρά του καταγόταν από τους Σαβίνους. Ο ίδιος εκλέχτηκε στο αξίωμα του τιμητή (censor) το 312 π.Χ. παρόλο που δεν είχε υπηρετήσει πριν ως ύπατος.[12] Έτερος τιμητής ήταν ο Γάιος Πλαύτος. Η διάρκεια του αξιώματός τους ήταν 18 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν υπεύθυνοι για τη διαφύλαξη των δημόσιων ηθών, καθώς επίσης είχαν την εξουσία να εγκρίνουν και να επιβλέπουν την κατασκευή και συντήρηση δημοσίων έργων.

Οι δυο τους αποφάσισαν να βελτιώσουν τον τρόπο διαβίωσης των πολιτών. Ο Κλαύδιος ανέλαβε την κατασκευή ενός δρόμου ο οποίος θα αντικαθιστούσε τους χωματόδρομους που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι για να ταξιδεύουν. Τελικά επέλεξε ένα κατάλληλο πλατύ μονοπάτι που οδηγούσε από την Porta Capena του Σερβίου Τείχους μέχρι τους Λόφους Αλμπάνι. Διέταξε να γίνει το μονοπάτι επίπεδο και να επιστρωθεί με πέτρες. Όταν κρινόταν απαραίτητο, ο δρόμος θα υψωνόταν με πέτρινα υποστηρίγματα για να διαπεράσει κοιλάδες και έλη. Το σχέδιο και την κατασκευή ανέλαβαν έμπειροι μηχανικοί, ενώ ως εργατικό δυναμικό χρησιμοποιήθηκαν κατάδικοι.

Ο Πλαύτος ανέλαβε να βρει μια νέα πηγή νερού, καθώς μέχρι τότε το νερό έφτανε στην πόλη από τον Τίβερη και κοντινές πηγές. Καμιά από τις δύο λύσεις δεν παρείχε αρκετό πόσιμο νερό για τον αυξανόμενο πληθυσμό της πόλης. Ο Πλαύτος εντόπισε τελικά κάποιες πηγές 16 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης. Σκοπός του ήταν να επινοήσει ένα σύστημα, υπόγειο κυρίως, που θα μετέφερε το νερό αυτό στη Ρώμη.

Αρχικά το αξίωμα του τιμητή είχε ισχύ για πέντε έτη. Επειδή όμως εμφανίστηκαν φαινόμενα διαφθοράς, ένας νέος νόμος (Lex Aemilia) περιόρισε το μήκος της θητείας στους 18 μήνες, μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας δεν μπορούσαν να υπάρχουν θεαματικά αποτελέσματα. Ο Πλαύτος σεβάστηκε το νόμο και παραιτήθηκε, αλλά ο Κλαύδιος αρνήθηκε. Μάλιστα εξαιτίας του πείσματός του κανένας δεν αντικατέστησε το Πλαύτο ως συνεργάτης του. Τελικά η «Αππία Οδός» έφτασε στην Καπούα μέσα σε 18 μήνες, τη νόμιμη διάρκεια της θητείας του. Ο Κλαύδιος παρέμεινε στη θέση του τιμητή για να ολοκληρώσει το έργο του Πλαύτου κι έτσι έγινε ο πρώτος που έφερε νερό στη Ρώμη. Το έργο των δύο αντρών ολοκληρώθηκε αργά, καθώς η αψίδα δεν είχε ακόμη τελειοποιηθεί από τους Ρωμαίους μηχανικούς. Το σχέδιο περιελάμβανε έναν υπόγειο αγωγό 15 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Το να σκαφτεί το χαντάκι και να τοποθετηθεί ο αγωγός αποδείχτηκε εξαιρετικά χρονοβόρο. Το νέο υδραγωγείο ονομάστηκε Aqua Appia, όνομα που επιβιώνει ως τις μέρες μας αποτελώντας μια μάρκα εμφιαλωμένου νερού που κυκλοφορεί στη Ρώμη.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κλαυδιος αναζήτησε την υποστήριξη των χαμηλότερων τάξεων, επιτρέποντας σε υιούς απελεύθερων να συμμετάσχουν στη Σύγκλητο και παρέχοντας πολιτικά δικαιώματα σε ακτήμονες άνδρες που κατάγονταν από αγροτικές φυλές. Ακόμη εξέδωσε για πρώτη φορά μια λίστα από νομικές διαδικασίες (legis actiones), ενώ κοινοποίησε και το νόμιμο ημερολόγιο, η γνώση του οποίου, μέχρι την εποχή εκείνη, ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ποντίφηκων, δηλαδή των ιερέων. Διετέλεσε δύο φορές ύπατος, κατά τα έτη 307 π.Χ. και 296 π.Χ., ενώ τα έτη 292 π.Χ. και 285 π.Χ. είχε οριστεί Δικτάτωρ.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου κατά των Σαμνιτών, προώθησε το επιχείρημα της ίδρυσης ρωμαϊκών αποικιών σε όλο το Λάτιο και την Καμπανία ώστε να χρησιμεύσουν σαν οχυρώσεις κατά των Σαμνιτών και των Ετρούσκων.

Το 280 π.Χ., αφού είχε τυφλωθεί, εξεφώνησε έναν διάσημο λόγο κατά του Κινέα, ενός απεσταλμένου του Πύρρου, βασιλιά της Ηπείρου, διακηρύσσοντας πως η Ρώμη δεν επρόκειτο να παραδοθεί ποτέ. Πρόκειται για τον πρώτο καταγεγραμμένο λόγο στη λατινική γλώσσα, και αποτελεί την πηγή της έκφρασης «καθένας κατασκευάζει τη δική του τύχη» (fabrum esse suae quemque fortunae).[13] (Βλ. τον λόγο όπως τον παραδίδει ο Πλούταρχος, στο λήμμα Πύρρος)

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Claudii» (Ρωσικά)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 591. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 744. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 776. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4321. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 713. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  10. ↑ books.google.fr/books?id=TnoxvIOoVzsC&pg=PA73.
  11. ↑ George Converse Fiske (1902). «The Politics of the Patrician Claudii». Harvard Studies in Classical Philology XIII: 26. http://books.google.com/books?output=html&id=Yc4NAAAAIAAJ&dq=%22Gaius+Claudius+centho%22&jtp=26. 
  12. ↑ Τίτος Λίβιος, ix.29.
  13. ↑ Sallustius Oratio ad Caesarem 1,2

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άππιος_Κλαύδιος_Καίκος&oldid=10383857"