Άλεν Κόλινς

Άλεν Κόλινς
Άλεν Κόλινς
Πληροφορίες
Όνομα γέννησης	Λάρκιν Άλεν Κόλινς Τζούνιορ (Larkin Allen Collins, Jr.)
Γέννηση	19 Ιουλίου 1952; Τζάκσονβιλ
Θάνατος	23 Ιανουαρίου 1990; Τζάκσονβιλ
Καταγωγή	Τζάκσονβιλ, Φλόριντα, ΗΠΑ
Eίδος	Southern Rock, Rock, Hard Rock
Ιδιότητες	Μουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργανα	Κιθάρα
Παρουσία	1964 - 1986
Συμμετοχές	Lynyrd Skynyrd, The Rossington-Collins Band, The Allen Collins Band
Ιστότοπος
	http://www.lynyrdskynyrd.com/
	wikidata (π)

Ο Άλεν Κόλινς (Larkin Allen Collins Jr, 19 Ιουλίου 1952 - 23 Ιανουαρίου 1990) ήταν Αμερικανός κιθαρίστας και συνθέτης της ροκ μουσικής, γνωστός ως ιδρυτικό μέλος του southern rock συγκροτήματος Lynyrd Skynyrd. Μετά την διάλυση του συγκροτήματος το 1977, σχημάτισε τους The Rossington-Collins Band και The Allen Collins Band. Πέθανε το 1990 λόγω πνευμονίας που ανέπτυξε ο οργανισμός του, μετά την παράλυση του κάτω μέρους του σώματος του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόλινς γεννήθηκε στο νοσοκομείο "St. Lukes Hospital" του Τζάκσονβιλ, τον Ιούλιο του 1952. Μία από τις αγαπημένες του δραστηριότητες ήταν να παρακολουθεί αγώνες αυτοκινήτων, κάτι που του επέτρεψαν οι γονείς του από την παιδική ηλικία των οκτώ ετών. Λίγο αργότερα, οι γονείς του χώρισαν και ο Κόλινς διέμεινε με την μητέρα του, η οποία του δώρισε την πρώτη του κιθάρα το 1963.

Την επόμενη χρονιά, μαζί με τον Ρόνι Βαν Ζαντ και τον Γκάρι Ρόζιγκτον, δημιούργησαν την αρχική μορφή των Lynyrd Skynyrd, με αρχικές ονομασίες My Backyard και The Noble Five. Την σύνθεση του σχήματος ολοκλήρωνε ο ντράμερ Μπομπ Μπερνς και ο μπασίστας Λάρι Τζάνστρομ. Μετά από μερικά χρόνια που πέρασαν με το συγκρότημα να ωριμάζει μουσικά, ξεκίνησαν να παίζουν σε διάφορα τοπικά κλαμπ.

Το 1970, ο Κόλινς παντρέυτηκε την Κάθι Τζονς, με τους Lynyrd Skynyrd να παίζουν το "Freebird" στην δεξίωση που ακολούθησε. Το ζευγάρι έφερε στον κόσμο δύο κόρες, την Έιμι και την Άλισον Κόλινς.^[3]

Το 1973, μετά από μία εβδομάδα εμφανίσεων στο κλαμπ "Funochio's" της Ατλάντα,^[4] ο Αλ Κούπερ πρότεινε το συγκρότημα στην "MCA", με τους Lynyrd Skynyrd να ηχογραφούν το ντεμπούτο-άλμπουμ τους με τίτλο "(Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd)".^[5] Ο δίσκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ακολούθησαν τέσσερα στούντιο και ένα ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ, τα οποία βραβεύθηκαν ως χρυσά και πλατινένια, περιλαμβάνοντας μεγάλες επιτυχίες όπως τα "Sweet Home Alabama", "Saturday Night Special", "Gimme Back My Bullets", "What's Your Name?" και "That Smell".

Στις 20 Οκτωβρίου 1977, το ιδιωτικό τζετ στο οποίο επέβαινε το συγκρότημα και το βοηθητικό του προσωπικό, έπεσε λόγω έλλειψης καυσίμων. Κατά το ατύχημα, σκοτώθηκαν ο τραγουδιστής Ρόνι Βαν Ζαντ, ο κιθαρίστας Στιβ Γκέινς και ο μάνατζερ Ντιν Κιλπάτρικ, ενώ τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος τραυματίστηκαν σοβαρά.^[6] Οι Lynyrd Skynyrd διαλύθηκαν λίγο αργότερα.

Ο Κόλινς, μαζί με τον Γκάρι Ρόζιγκτον, σχημάτισαν τους The Rossington-Collins Band το 1980, κυκλοφορώντας το άλμπουμ "Anytime, Anyplace, Anywhere", πουλώντας περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[7] Ακολούθησε το "This Is the Way" το 1982, χωρίς να γνωρίσει ανάλογη επιτυχία.^[8] Ο Κόλινς γνώρισε άλλη μία τραγωδία στην ζωή του, χάνοντας την σύζυγο του κάτι που οδήγησε στην διάλυση του συγκροτήματος.

Το 1983, ο κιθαρίστας σχημάτισε τους Allen Collins Band, ηχογραφώντας το άλμπουμ "Here, There & Back", αλλά η μικρή προώθηση που είχε από την "MCA" οδήγησαν στην απόρριψη τους από την δισκογραφική εταιρεία λίγο αργότερα.^[9]

Το 1986, ο Κόλινς έζησε άλλο ένα ατύχημα, αυτή την φορά με αυτοκίνητο, κατά το οποίο σκοτώθηκε η φίλη του και ο ίδιος έμεινε παράλυτος από την μέση και κάτω, ενώ περιορίστηκαν οι δυνατότητες και των άνω άκρων του.^[10]

Κατά την περιοδεία της επανένωσης των Lynyrd Skynyrd, δούλεψε ως καλλιτεχνικός διευθυντής, επιλέγοντας το set list και οργανώνοντας την σκηνή. Κατά την διάρκεια της περιοδείας, ο Κόλινς ανέβαινε στην σκηνή και έστελνε ένα μήνυμα προς το κοινό, προειδοποιώντας τους για τους κινδύνους που επιφυλάσσει η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.^[11]

Το 1989, η περιορισμένες δυνατότητες των πνευμόνων του λόγω της αναπηρίας του, ώθησαν τον οργανισμό του στην πνευμονία. Τον Σεπτέμβριο του 1989, εισήχθη σε νοσοκομείο, στο οποίο έχασε την ζωή του στις 23 Ιανουαρίου 1990.^[12]