Άλαν Σίμονσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλαν Σίμονσεν

Το 1976 με τη Γκλάντμπαχ
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης15 Δεκεμβρίου 1952 (1952-12-15) (71 ετών)
Τόπος γέννησηςΒέιλε, Δανία
Ύψος1,65 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1971–1972Βάιλε Μπόλντκλουμπ42(16)
1972–1979Γκλάντμπαχ178(76)
1979–1982Μπαρτσελόνα98(31)
1982–1983Τσάρλτον Αθλέτικ16(9)
1983–1989Βάιλε Μπόλντκλουμπ166(70)
Σύνολο500(202)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1971–1972Δανία U216(0)
1972–1986Δανία55(20)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1991–1994Βάιλε Μπόλντκλουμπ
1994–2001Νήσοι Φερόες
2001–2004Λουξεμβούργο
2011–2013ΦΚ Φρεντερίτσια
2013ΦΚ Φρεντερίτσια
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Άλαν Σίμονσεν (Allan Rodenkam Simonsen, γεννήθηκε 15 Δεκεμβρίου 1952) είναι Δανός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως δεξιός ακραίος επιθετικός και έκανε σπουδαία καριέρα τις δεκαετίες του 1970 και 1980. Τιμήθηκε με το βραβείο της Χρυσής Μπάλας το 1977, ενώ ήταν τρίτος το 1983 πίσω από τους Μισέλ Πλατινί και Κένι Νταλγκλίς.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα νέων της τοπικής λέσχης Βέιλε το 1963. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία για την ανδρική ομάδα στις 24 Μαρτίου 1971 σε αγώνα εναντίον της Καρλσκόγκα που συνοδεύτηκε με νίκη 3–1. Αγωνιζόμενος ως δεξιός ακραίος επιθετικός καθιερώθηκε γρήγορα και κέρδισε εθνικούς τίτλους, το πρωτάθλημα Δανίας του 1971 και 1972 με τον σύλλογο, καθώς και το Κύπελλο Δανίας 1972.[2][3]

Μετά από τρία γκολ σε έξι αγώνες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972,[4] ο Σίμονσεν μετακόμισε στη Γερμανία για να παίξει επαγγελματικά για τους πρωταθλητές της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Γκλάντμπαχ το 1975 σημειώνοντας 10 τέρματα σε 12 αγώνες.[5]

Το 1977 ήταν η σημαντικότερη χρονιά στην καριέρα του. Στην αγωνιστική περίοδο 1976–77, ο Σίμονσεν βοήθησε τη γερμανική ομάδα να φτάσει στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών αντιμετωπίζοντας τη Λίβερπουλ. Στον αγώνα, σημείωσε ένα αξέχαστο γκολ από ένα ισχυρό σουτ για να ισοφαρίσει το παιχνίδι στο 1–1, αλλά τελικά οι Άγγλοι νίκησαν με 3–1. Στη συνέχεια ψηφίστηκε Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της χρονιάς του 1977 (Χρυσή Μπάλα), και έγινε ο πρώτος και ο μόνος μέχρι σήμερα Δανός που κέρδισε αυτό το βραβείο.[6][7]

Το 1979 μετά από δύο επιτυχημένες χρονιές στη Μπορούσια και συνολικό απολογισμό 76 τέρματα σε 178 αγώνες πρωταθλήματος,[5] μεταγράφηκε στη Μπαρτσελόνα. Την πρώτη του χρονιά ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας με 10 γκολ σε 32 αγώνες, ενώ το 1981 κατέκτησε με τον ισπανικό σύλλογο το Κύπελλο Ισπανίας και την επόμενη χρονιά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, σημειώνοντας το νικητήριο γκολ στον τελικό με αντίπαλο τη Σταντάρ Λιέγης.[8] Η καριέρα του στη Μπαρτσελόνα έληξε άδοξα με τις μεταγραφές του συλλόγου το 1982 λόγω των περιορισμών του τότε συστήματος. Μετά από 6 μήνες που έπαιξε στην Αγγλία και στην Τσάρλτον, έκλεισε την καριέρα του στη ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του το 1989.[9]

Με την εθνική του ομάδα αγωνίστηκε 55 φορές και σημείωσε 20 τέρματα.[2] Αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 1984 συμβάλλοντας σημαντικά στην κατάκτηση της τρίτης θέσης και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, όπου είχε μικρή παρουσία. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας ακολούθησε καριέρα προπονητή.

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βέιλε

  • Πρωτάθλημα της Δανίας (3) : 1971 , 1972 , 1984
  • Κύπελλο Δανίας : 1972

Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ

  • Πρωτάθλημα (3) : 1974–75 , 1975–76 , 1976–77
  • Κύπελλο (DFB-Pokal) : 1972–73
  • Σούπερ Κύπελλο Γερμανίας (DFL-Supercup) : 1977
  • Κύπελλο ΟΥΕΦΑ : 1974–75 , 1978–79

Μπαρτσελόνα

  • Κύπελλο Ισπανίας : 1980-81
  • Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης : 1981–82

Ατομικές διακρίσεις

  • Χρυσή Μπάλα (Ballon d'Or) : 1977
    • τρίτη θέση : 1983
  • Onze de Bronze : 1977
  • Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της εποχής IOC : 1976–77
  • Κορυφαίος σκόρερ Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών : 1977–78
  • Κορυφαίος σκόρερ Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ : 1978–79

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Every Ballon d'Or winner: A complete list of every men's player to have won the award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Allan Simonsen». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2023. 
  3. ↑ «Scandinavian icons: The 16 most influential footballers from Denmark, Norway and Sweden». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2023. 
  4. ↑ «Allan Simonsen». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «EHEMALIGER „EUROPAS FUSSBALLER DES JAHRES" WIRD 70! HERZLICHEN GLÜCKWUNSCH, ALLAN SIMONSEN!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2023. 
  6. ↑ «ALLAN SIMONSEN (1977)». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ «Best soccer player from the year you were born (1950-2017)». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020. 
  8. ↑ «Allan Simonsen relives his accomplishments at the FC Barcelona Museum». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 
  9. ↑ «WHEN ALLAN SIMONSEN – BARCELONA HERO AND EUROPEAN FOOTBALLER OF THE YEAR – WENT TO CHARLTON». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εφημερίδα "ΦΩΣ των Σπορ", φύλλο 15ης Δεκεμβρίου 2013, στήλη "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ", επιμέλεια Θανάσης Τζιμούρτος.
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άλαν_Σίμονσεν&oldid=10292341"