Άκτιο
Το Άκτιο ή Πούντα είναι το ακροτελεύτιο ακρωτήριο, της ομώνυμης χερσονήσου της Ακαρνανίας, στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου. Είναι το βορειότερο άκρο της διχαλωτής χερσονήσου της Στέρνας. Η χερσόνησος αυτή, καθώς στρέφεται προς τα βόρεια, πλησιάζει την απέναντι προσχωσιγενή χερσόνησο της Πρέβεζας και αφήνει ένα μικρό δίαυλο ο οποίος αποτελεί και την είσοδο στον Αμβρακικό κόλπο. Απέχει μόλις 725 μέτρα από την Πρέβεζα, και περίπου 15 χιλιόμετρα από την Βόνιτσα. Ο πληθυσμός του οικισμού, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ήταν 200 κάτοικοι. Ένα από χαρακτηριστικά της περιοχής είναι οι τρεις υφάλµυρες παράκτιες λίμνες που συνδέονται µέσω καναλιών µε τη θάλασσα και χρησιμοποιούνται ως ιχθυοτροφεία.
Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή µε τα βαλτοτόπια, τις λίμνες και τα κανάλια αποτελεί βιότοπο ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας και καταφύγιο πολλών ειδών της πανίδας, ιδιαίτερα πουλιών. Πλούσια ιστορικά στοιχεία μαρτυρούν την σπουδαιότητα της περιοχής από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα σωζόμενα αρχαία ερείπια των λουτρικών εγκαταστάσεων από τους Ρωμαίους αλλά και το αρχικά χωμάτινο και αργότερα πέτρινο φρούριο που έχτισε ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, είναι µόνο μερικά από τα μνημεία που στολίζουν την περιοχή. Στις μέρες µας έχουν κατασκευαστεί στο χώρο αυτό η υποθαλάσσια ζεύξη του Ακτίου µε τη Πρέβεζα και το αεροδρόμιο που συνδέει και αεροπορικά την περιοχή µε την υπόλοιπη Ελλάδα.
Το Άκτιο διαθέτει μαρίνες για ελλιμενισμό τουριστικών σκαφών και το αεροδρόμιο, όπου σταθμεύουν τα αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου AWACS του ΝΑΤΟ. Είναι το τρίτο κατά σειρά σε μήκος διαδρόμου στην Ελλάδα (4200m), μετά το Ελευθέριος Βενιζέλος (5500m) και το στρατιωτικό αεροδρόμιο Λάρισας (4800m). Από το 2002 το Άκτιο συνδέεται με την απέναντι ακτή της Ηπείρου μέσω υποθαλάσσιας σήραγγας μήκους 1,5 χμ. για οχήματα[1].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Άκτιο ήταν εμπορικό λιμάνι των Ανακτόριων στο Ιόνιο πέλαγος, πολύ γνωστό για το εκεί περίφημο ιερό του Απόλλωνα (Στραβ. Χ,2,7: «... Ανακτόριον επί χερσονήσου ιδρυμένον, Ακτίου πλησίον...Ομώνυμος δε λέγεται το τε ιερόν του Ακτίου Απόλλωνος και η άκρα η ποιούσα το στόμα του κόλπου έχουσα και λιμένα εκτός...») και τους αγώνες (τα Άκτια) που τελούνταν εδώ. Ορισμένες αρχαίες πηγές (όπως ο Πλίνιος , ο Τάκιτος και ο μεταγενέστερος Στέφανος ο Βυζάντιος) το αναφέρουν ως πόλη, ενώ ο Στράβωνας (Χ, 2, 7), που αποτελεί πιο αξιόπιστη πηγή από τις προηγούμενες, το χαρακτηρίζει ως «χωρίον». Πάντως, φαίνεται πως το Άκτιο ουδέποτε αναδείχτηκε σε οικισμό. Ο εντοπισμός εδώ μιας αγροτικής έπαυλης (villa rustica), πιθανώς του 2ου-3ου μ.Χ. αιώνα, δείχνει καθαρά ότι εξακολούθησε, σε όλη την αυτοκρατορική περίοδο, να παραμένει ένα απλό «χωρίον» και ένας ιστορικός και λατρευτικός τόπος. [2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πρέβεζα – Aκτιο, εγκαίνια σε ένα έργο πνοής[νεκρός σύνδεσμος] Άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή στις 2 Ιουνίου 2002 (Ανάκτηση 19 Νοεμβρίου 2012)
- ↑ Δ. Κ. Σαμσάρης, Η Άκτια Νικόπολη και η «χώρα» της (Νότια Ήπειρος-Ακαρνανία). Ιστορικογεωγραφική και επιγραφική συμβολή, Θεσσαλονίκη 1994, σ.138-139
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιάννη Π. Γκίκα, "ΚΑΣΤΡΑ ταξίδια στη Ελλάδα του θρύλου και της πραγματικότητας", τόμος Ε', εκδόσεις ΑΣΤΗΡ, Αθήνα.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χρυσοβιτσάνος, Γεράσιμος (2004). "Οι αποικίες της Κορίνθου στην αιτωλοακαρνανική ακτή". Μεταπτυχιακή εργασία ειδίκευσης. Πανεπιστήμιο Κρήτης/Φιλοσοφική Σχολή/Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. σελ. 31-43.
| ||||||||
|